Θεραπεία με σίδηρο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Η σιδηροπενία (έλλειψη σιδήρου) είναι η πιο συχνή διατροφική ανεπάρκεια στην εγκυμοσύνη και συχνά οδηγεί σε σιδηροπενική αναιμία η οποία σχετίζεται με επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού αλλά και με ενδομήτρια καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εμβρύου. Ο προσδιορισμός των επιπέδων του σιδήρου καθώς και ο προσδιορισμός της φερριτίνης (η οποία αντανακλά τις αποθήκες σιδήρου) στον ορό είναι από τις πιο βασικές εξετάσεις που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι ανάγκες σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι περίπου 800 mg και η χορήγηση σιδήρου από το στόμα δεν επαρκεί γιατί το γαστρεντερικό σύστημα απορροφά κατά το μέγιστο 5 mg την ημέρα. Η χορήγηση ενδοφλέβιου σιδήρου πριν από τον τοκετό μπορεί να ωφελήσει γυναίκες οι οποίες έχουν σιδηροπενία ή σιδηροπενική αναιμία, καθώς μπορεί να βελτιστοποιήσει γρήγορα την αποκατάσταση των αποθηκών σιδήρου. Με βάση πρόσφατες οδηγίες προτείνεται η χορήγηση σιδήρου από το στόμα ως πρώτη γραμμή θεραπείας. Ο ενδοφλέβιος σίδηρος θεωρείται δεύτερη γραμμή θεραπείας στην εγκυμοσύνη λόγω έλλειψης δεδομένων από τυχαιοποιημένες μελέτες, που σημαίνει ότι όλες οι μορφές ενδοφλέβιου σιδήρου περιέχουν προειδοποιήσεις για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες.