Ας αφήσουμε κατά μέρος τη γεμάτη πικρίες και υποδορίως ρατσιστικά στερεότυπα συζήτηση περί του «ποιος είναι πάλι τούτος ο νομπελίστας;» ή «τι σόι όνομα είναι αυτό;» ή «τι διάολο σκαρφίστηκε πάλι η Σουηδική Ακαδημία;», κι ας επικεντρωθούμε σε αυτό το τελευταίο βιβλίο του Γκούρνα, εξαιρετικά μεταφρασμένο από την Κατερίνα Σχινά. Εχουμε εδώ τη μακρόσυρτη περιγραφή της ζωής μιας χούφτας καθημερινών ανθρώπων, απλών μουσουλμάνων ινδοαφρικανικής ή αραβικής καταγωγής, που οι ζωές τους συγκλίνουν σε μια παράκτια πόλη της πρώην γερμανικής και μετέπειτα αγγλικής αποικίας της Τανγκανίκας. Ανήκουν σχεδόν όλοι στο φυλετικό-πολιτισμικό αμάλγαμα των Σουαχίλι και μιλούν την ομώνυμη γλώσσα, μια lingua franca με ρίζες πρωτίστως στο αραβικό λεξιλόγιο και σύνταξη μπαντού – αυτή την τεράστια γλωσσική δεξαμενή που γέννησε χιλιάδες γλώσσες στην Υποσαχάρια Αφρική.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή