Αλληλεγγύη απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα

Πριν από έναν χρόνο, καθώς η Πολωνία γιόρταζε τη 230ή επέτειο από τη θέσπιση του Συντάγματος της 3ης Μαΐου, επισκέφτηκαν τη Βαρσοβία οι πρόεδροι της Ουκρανίας, της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας. Πέρα από τους δεσμούς καλής γειτονίας, οι χώρες μας μοιράζονται κοινές αξίες, πολιτισμό, ιστορία και σύγχρονες προκλήσεις. Τον 18ο αιώνα τρεις απολυταρχικές δυνάμεις - η Ρωσία, η Πρωσία και η Αυστρία - κατέστρεψαν ένα μοναδικό πολιτικό και πολιτισμικό εγχείρημα της ελεύθερης, πολυεθνικής και πολυ-θρησκευτικής Κοινοπολιτείας. Οι περισσότεροι πρόγονοι των σημερινών πολιτών των χωρών της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης έγιναν υποτελείς του τσάρου. Αναγκάστηκαν να συμβάλουν στην επέκταση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας με το αίμα, την περιουσία και την εργασία τους.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το ιστορικό μάθημα - τις λεηλασίες, τις διώξεις, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς και τα εγκλήματα της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ενωσης ενάντια στα έθνη μας - καθώς και την de facto κατοχή τμήματος της Ουκρανίας από τα ρωσικά στρατεύματα από το 2014, εμείς, οι πρόεδροι των χωρών της περιοχής, υπογράψαμε μία διακήρυξη. Καταστήσαμε σαφές ότι μία ενωμένη Ευρώπη πρέπει να παραμένει ανοιχτή σε όλες τις χώρες και τα έθνη που μοιράζονται τις αξίες της και ότι για όλους εμάς η αλληλεγγύη των εθνών, ιδιαίτερα υπό τις τρέχουσες απειλές για την κοινή μας ασφάλεια, αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της ειρήνης, της σταθερότητας, της ανάπτυξης, της ευημερίας (...).

Το ίδιο επαναλάβαμε στις 13 Απριλίου 2022, όταν ο Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι μάς φιλοξένησε στο βομβαρδιζόμενο από τους ρώσους εισβολείς Κίεβο.

Οι δραματικές εκκλήσεις για αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη στην Ευρώπη απέναντι στον ρωσικό νεο-ιμπεριαλισμό απέτυχαν να πείσουν ορισμένες πολιτικές ελίτ. Το απροκάλυπτο σχέδιο του Πούτιν να επαναφέρει - με τη μία ή την άλλη μορφή - τη «φυλακή των εθνών» που αποτελούσε η Σοβιετική Ενωση καθώς και τη σφαίρα επιρροής της στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, δοξάζοντας τον κομμουνισμό και τον Στάλιν, σπέρνοντας τον διχασμό μεταξύ των εθνών της ευρωπαϊκής οικογένειας, με προσπάθειες παρέμβασης στις δημοκρατικές διαδικασίες των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με καταπίεση και απόπειρες δολοφονίας εναντίον ρώσων αντιφρονούντων, παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου ευρωπαϊκών χωρών και εχθρικές δράσεις στον κυβερνοχώρο, την εισβολή στη Γεωργία το 2008 και τον υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας το 2014, την υβριδική επίθεση του 2021 όταν το ελεγχόμενο από τη Μόσχα καθεστώς του Λουκασένκο μετέφερε αεροπορικώς στη Λευκορωσία μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και κατόπιν τους ανάγκαζε να εφορμήσουν στα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας - όλα αυτά τα «καμπανάκια συναγερμού» δεν απέτρεψαν κάποιους πολιτικούς και ηγέτες να μιλούν για την ανάγκη «κατανόησης της Ρωσίας και των ευαισθησιών της». Οι εκπρόσωποί μας δεν εισακούστηκαν όταν προειδοποιούσαν, ότι οι νέες επενδύσεις σε υποδομές και οι συμβάσεις για την προμήθεια ρωσικών ενεργειακών προϊόντων αργά ή γρήγορα θα χρησιμοποιούνταν από τη Μόσχα ως εργαλείο βάναυσου εκβιασμού. Τα πρόσφατα γεγονότα μας δικαίωσαν.

Η 24η Φεβρουαρίου 2022 αποτελεί ημερομηνία - ορόσημο για την παγκόσμια ιστορία. Μετά την τραγική σύγκρουση στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη πριν από 30 χρόνια, ξέσπασε ένας νέος πόλεμος στην Ευρώπη. Σκοτώνονται στρατιώτες και άμαχοι, χωριά και πόλεις βομβαρδίζονται ανελέητα, ενώ οι ρώσοι εισβολείς δεν επιτρέπουν την εκκένωσή τους, αλλά διαπράττουν λεηλασίες, βιασμούς, εκτελέσεις και βασανιστήρια. Οι έρευνες του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου πρέπει να καταλήξουν στην τιμωρία όσων έδωσαν εντολές και διέπραξαν αυτές τις φρικαλεότητες.

Από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, οι πολωνικές Αρχές, εθελοντές και εκατομμύρια πολίτες βοήθησαν εκείνους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τις φλόγες του πολέμου. Βοηθάμε πολίτες από περισσότερες από 150 χώρες να επαναπατριστούν. Περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εισέλθει στην πολωνική επικράτεια, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι.

Ωστόσο, πρώτα απ' όλα πρέπει να δοθεί βοήθεια στους Ουκρανούς, οι οποίοι αμύνονται απέναντι στην εισβολή. Χρειάζονται στρατιωτικό εξοπλισμό και πρέπει να ασκηθεί ακλόνητη οικονομική πίεση στη Ρωσία ώστε να αποδυναμωθεί η πολεμική της μηχανή.

Η μοίρα της ηπείρου μας αποφασίζεται στις πεδιάδες της Ουκρανίας. Εκεί διεξάγεται ο δραματικός αγώνας για το ασφαλές μέλλον, την ελευθερία, την ταυτότητα και την υπόληψη ολόκληρης της Ευρώπης. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για συζητήσεις. Είναι ώρα για αλληλεγγύη και αποφασιστική δράση.

Ο Αντζέι Ντούντα είναι ο Πρόεδρος της Πολωνικής Δημοκρατίας. Το κείμενό του δημοσιεύεται ταυτόχρονα στο πολωνικό μηνιαίο περιοδικό «Wszystko Co Najważniejsze» στο πλαίσιο προγράμματος που υλοποιείται από την Εθνική Τράπεζα της Πολωνίας και το Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης