«Για να υπηρετήσει τους σκοπούς του το Εθνικό Θέατρο, πιστεύω, πρέπει να υπηρετεί κάποιες βασικές αρχές. Να υπερασπίζεται το θέατρο συνόλου. Να συστρατεύει όσο γίνεται περισσότερους καλλιτέχνες του θεάτρου μας που υπηρετούν την τέχνη τους με αφοσίωση. Να λειτουργεί ως ένα πολυσυλλεκτικό θέατρο που ενσωματώνει όλες τις τάσεις του ελληνικού θεατρικού τοπίου χωρίς αποκλεισμούς, με επιλογή καλλιτεχνών πολύ διαφορετικών αισθητικών αντιλήψεων. Να δίνει βήμα σε όλες τις γενιές: σε δόκιμους, ανερχόμενους. Να υπηρετεί ένα πολυσυλλεκτικό ρεπερτόριο ελλήνων και ξένων συγγραφέων, κλασικών και συγχρόνων, αλλά και να διερευνά νέες δραματουργικές φόρμες. Να προωθεί την ελληνική θεατρική γραφή. Να προάγει την παρουσία του ελληνικού θεάτρου στη διεθνή σκηνή. Να συμβάλλει ευρύτερα στη θεατρική και καλλιτεχνική παιδεία της χώρας, όχι μόνο μέσω των παραστάσεών του, αλλά και μέσω άλλων κοινωνικών δράσεων και προγραμμάτων που ωφελούν το σύνολο της κοινωνίας. Να προσπαθεί διαρκώς να διευρύνει ολοένα και περισσότερο το κοινό του. Να διαχειρίζεται τα οικονομικά του με σύνεση και πλήρη διαφάνεια».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή