Σε μια εποχή που κυριαρχεί η βαρβαρότητα του πολέμου, και ο καταιγισμός εικόνων που προβάλλονται ζωντανά από τα ΜΜΕ, εικόνες από πόλεις που μεταβάλλονται σε εφιαλτικές ερήμους με άταφα πτώματα, προσωπικά βρίσκω καταφύγιο και αναζητώ την ελπίδα στην τέχνη και στους δημιουργούς της. Επισκεπτόμενος πρόσφατα το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς και βγαίνοντας από την εξαιρετική έκθεση για την Αίθουσα Τέχνης Μέδουσα, θαύμασα για άλλη μια φορά πόσο ωραία έχει ενσωματωθεί στην είσοδο του κτιρίου το ψηφιδωτό του Γιάννη Τσαρούχη, με τίτλο «Το πνεύμα των μέτρων και των αναλογιών» (βλ. φωτό). Ενα έργο που πραγματοποιήθηκε το 1959, όταν ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης το παρήγγειλε για να κοσμήσει την αυλή του νέου του κτιρίου στον Λυκαβηττό. Το έργο αυτό πρόσφατα χαρίστηκε στο Μουσείο Μπενάκη από τα παιδιά του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, αφού αποκολλήθηκε από το κτίριο. Αντίστοιχα εκείνη την εποχή ο Γιάννης Μόραλης φιλοτέχνησε τις όψεις από γιαννιώτικο μάρμαρο του εμβληματικού ξενοδοχείου Hilton, ενός από τα τοπόσημα της πόλης που υπογράφουν οι αρχιτέκτονες Εμμανουήλ Βουρέκας, Προκόπης Βασιλειάδης, Σπύρος Στάικος και Αντώνης Γεωργιάδης (βλ. φωτό).  Παρά τις επεμβάσεις που έχει υποστεί και υφίσταται στις ημέρες μας, η εικαστική αυτή επέμβαση στο κτίριο με εγχάρακτες συνθέσεις που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία του καλλιτέχνη με τους αρχιτέκτονες παραμένει αναλλοίωτη. Ο Μόραλης ήταν ο κατ’ εξοχήν εικαστικός που συνεργάστηκε με αρχιτέκτονες και την κεραμίστρια Ελένη Βερναδάκη πραγματοποιώντας ικανό αριθμό έργων σε πολλά κτίρια, σε τράπεζες, σε ξενοδοχεία όπως στο Μον Παρνές, κ.λπ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ