Η ακριβέστερη μελέτη των πολιτικών και προσωπικών κινήτρων τους, καθώς και των σχέσεών τους με τον Χίτλερ, δείχνει ότι αυτός σε καμία περίπτωση δεν έδρασε ως «μοναχικός ηγέτης», όπως παρουσιάζεται συνήθως. Πολύ περισσότερο, από την αρχή ακόμη, δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τους φίλους και χορηγούς του· εκείνοι τον έκαναν αυτό που έγινε. Ακόμη και όταν ο κύκλος που τον περιέβαλλε άλλαξε μετά το 1933 ως προς τη σύνθεση και τη λειτουργία του, και πάλι παρέμεινε απαραίτητος για εκείνον· για τον «Φύρερ και καγκελάριο» όμως δεν χρησίμευε πλέον ως εφαλτήριο για τον άνοδό του, αλλά συνιστούσε προπαντός έναν ασφαλή χώρο για να αποσύρεται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή