Στην προχθεσινή αλλοπρόσαλλη αγόρευσή του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας εξύμνησε παραπέμποντας στον τραγουδιστή Μιθριδάτη. Εναν τύπο που βρίζει και κατηγορεί τη χούντα Μητσοτάκη σε περιτύλιγμα ραπ, κάτι τέτοιο. Αναζήτησα πληροφορίες για την τέχνη των Ημισκούμπριων που κληροδότησαν στην ελληνική Αριστερά αυτόν τον Μιθριδάτη και κατευθείαν κόλλησα στη στιχουργική τους. Ενδεικτικό, το άσμα «Ο μοναχός»: «Θ’ αρμέγω τις κατσίκες να κατεβάσουν γάλα / Και με τους μοναχούς εγώ θα παίζω μπάλα / Δε θα παίζω μπάσκετ με το φίλο μου τον Γκάλη / Γιατί θα έχω στο πόδι μου το ιερό σαντάλι. / Το πέριο θα κόψω και κάθε είδους τσόντα / Και τις κακές παρέες με τον Μάκητα τον Μπόντα / Θ’ ακούω everyday την Καρμίνα την Μπουράνα…».
Μετά διάβασα τους στίχους του τραγουδιού «Μια ιθαγενή»: «Θα βρω ένα γυμνόστηθο μανούλι στο χωριό / να μας παντρέψει μάγος, όχι παπαδαριό / να μη με κερατώνει, να μ’ έχει για Θεό […] Βαρέθηκα την γκρίνια σου να λέω πολιτισμό / θα βρω μια ιθαγενή και θα την παντρευτώ / να πεις και στη μανούλα σου να βρει άλλο γαμπρό / θα βρω μια ιθαγενή και θα την παντρευτώ».
Μεγάλοι καλλιτέχνες. Πλέον αυτούς θα διαβάζω και θα ακούω. Ούτε τα λυρικά του Κοτζιά ούτε τα επικά του Κουράκη.
