Επαψε να είναι φίλη μου, έγινε δεύτερη μάνα

Η Ολυμπία ήταν εύθραυστη και ανθεκτική, ευαίσθητη και δυνατή, αστεία και ευσυγκίνητη, οξύθυμη και γαλήνια, συναισθηματική και πρακτική. Με λίγα λόγια, Ελληνίδα… χωρίς να το συνειδητοποιεί. Γίναμε φίλες από την πρώτη στιγμή κάτω από αστείες συνθήκες. Επαιζε στο Royal Court στο Λονδίνο και βρέθηκα καλεσμένη κι εγώ από κοινούς φίλους. Είπα, θα έφερνα και μια φίλη μαζί μου. Ινδή μαχαρανή. Πολύ της άρεσε της Ολυμπίας, γιατί την τραβούσε καθετί εξωτικό. Η ινδή φίλη δεν ήρθε τελικά και πήγα μόνη μου. Μετά το έργο, στο οποίο πραγματικά αλώνιζε τη σκηνή κι έλαμπε με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο της, πήγαμε για φαγητό. Ηταν απλή, θερμή με όλους εκτός από μένα, που με αντιμετώπιζε με επισημότητα και σεβασμό. Δεν καταλάβαινα, μέχρι που με αποκάλεσε υψηλοτάτη! Καθώς ήμουνα από διακοπές, κατάμαυρη και με μακριά μαύρα μαλλιά, νόμισε πως ήμουνα η ινδή μαχαρανή. Αυτά ήταν τα πρώτα μας γέλια. Τα επόμενα χρόνια είχα την ευκαιρία να μοιραστώ πολλές αστείες στιγμές μαζί της και πολλές συγκινητικές.