Τρεις συνεχόμενες νίκες. Τέσσερα σερί παιχνίδια αήττητος δίχως να δεχτεί γκολ. Μία ήττα στα τελευταία οκτώ ματς, στην Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ, σε ματς όπου κατά γενική ομολογία μπορούσε να φύγει τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας. Ο Παναθηναϊκός του τελευταίου διμήνου μπορεί να μην παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο που μπορούμε να δούμε, σίγουρα όμως είναι όσο αποτελεσματικός δεν ήταν ποτέ την τελευταία διετία. Είναι εχέγγυο για να πετύχει τους στόχους του; Αποτελεί σημάδι για το μέλλον; Αν το πιστέψουν αυτό στο Κορωπί μπορεί να εκπλαγούν δυσάρεστα. Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Κι αν η μία λέει πως ο Παναθηναϊκός παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει πλέον, το άλλο δείχνει την κακή αγωνιστική εικόνα σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού. Με τον Αστέρα Τρίπολης οι Πράσινοι ήταν μάλλον τυχεροί που δεν ηττήθηκαν στη Λεωφόρο. Ο Απόλλων τους πίεζε επί 50 λεπτά στη Ριζούπολη και τους περιόρισε σε παθητικό ρόλο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Και στο Κλ. Βικελίδης χρειάστηκαν οι επεμβάσεις του Διούδη για να γλιτώσουν τον Παναθηναϊκό από απώλεια βαθμών. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Και αν ο Παναθηναϊκός δεν αλλάξει την αγωνιστική του εικόνα, σύντομα το… μισό – μηδέν μπορεί να γυρίσει εις βάρος του. Σε μια κρίσιμη καμπή για το πρωτάθλημα και με τους Πράσινους να παραμένουν ζωντανοί στο κυνήγι της Ευρώπης, είναι απαραίτητο να βγάλουν και μεγαλύτερη ποιότητα στο γήπεδο προκειμένου να αντεπεξέλθουν. Αρχής γενομένης από το σημερινό παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Μια ομάδα που ξέρει να παίζει ποδόσφαιρο, αλλά για να την κερδίσεις πρέπει να παίξεις κι εσύ καλό ποδόσφαιρο. Οι Κρητικοί είναι πιο επικίνδυνοι στα εκτός έδρας παιχνίδια, όταν βρίσκουν τους χώρους που θέλουν για να επιτεθούν και να μπουν με αξιώσεις στην περιοχή. Αρέσει στον Σίμο αυτού του είδους το παιχνίδι και οι παίκτες του το υπηρετούν καλύτερα. Γι’ αυτό και το σημερινό πιθανότατα να είναι το δυσκολότερο που έχει δώσει η ομάδα του Μπόλονι έως τώρα μέσα στο 2021.