Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η φορολογία δίνει το σύνθημα, την κατεύθυνση. Ως ορθολογικές μονάδες (ακόμη κι όταν, με σοβαρό λόγο, το αμφισβητούμε) επιχειρηματίες, μικροί και μεγαλύτεροι και νοικοκυριά, κάνουν αμέσως τους υπολογισμούς. Πάνε αμέσως εκεί που το οικονομικό αποτέλεσμα είναι συμφερότερο. Στο δεύτερο σχέδιο από την αρχή της θητείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που ήρθε αυτές τις ημέρες στο Κοινοβούλιο, δίνονται τέτοια φοροσυνθήματα. Από την άποψη αυτή, το λέγω τώρα για να το ξανασυζητήσουμε τις επόμενες εβδομάδες, η επιτροπή Πισσαρίδη θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις υπηρεσίες των καλών (και έχουμε πολλούς) λογιστών γιατί αυτοί είναι ο σύνδεσμος μεταξύ επιχειρηματία και κράτους και πρώτοι υπολογίζουν το «συμφερότερο».
Το φορολογικά σημάδια πρέπει να αλλάξουν. Το γνωρίζουμε από καιρό. Μπορεί οι μνημονιακές αυξήσεις φόρων να ήσαν «απαραίτητες» (αν και σε πολύ μικρότερη ένταση από αυτήν στην οποία φτάσαμε με το Τρίτο Μνημόνιο) για να ισορροπήσουμε τα δημοσιονομικά. Δεν δικαιολογούνται όμως, πλέον. Ειδικώς τώρα, μετά το διπλό χτύπημα (κρίση και επιδημία) που πρέπει να μας κάνει να τρέχουμε «σαν να μην υπάρχει αύριο. Οι τελευταίες ρυθμίσεις στη Βουλή, με μικρά βήματα αλλά σε πολλές ταυτοχρόνως κατευθύνσεις, κάνουν αυτό ακριβώς: δίνουν κίνητρα, επιλεγμένα αλλά κρίσιμα, ώστε η φορολογία να παροτρύνει την παραγωγή. Κι όταν λέμε παραγωγή εννοούμε δημιουργία προϊόντων, υπηρεσιών, άρα εισοδημάτων και κερδών. Τίποτε άλλο δεν αυξάνει το ΑΕΠ και σίγουρα όχι επιδόματα και κρατικές παροχές, αφού αυτές έπονται υπό την προϋπόθεση μιας πολύ μεγαλύτερης προστιθέμενης αξίας.
Επικρίθηκε, για παράδειγμα, στη Βουλή από τον κ. Τσίπρα η μειωμένη φορολόγηση των κινήτρων συμμετοχής στο επιχειρηματικό κέρδος (φορολόγηση μπόνους σε μετοχές με ενιαίο συντελεστή 15%) ως «χάρισμα στα στελέχη των τραπεζών». Ως να ήθελε να μας υπενθυμίσει ότι στον πολιτικό χώρο που εκπροσωπεί εξακολουθούν να μην κατανοούν τίποτε από τους στοιχειώδεις κανόνες που διέπουν τη μεγιστοποίηση της παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο ότι, αγκαλιά με την τρόικα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατήργησε όσα (και δεν ήσαν πολλά) κίνητρα υπήρχαν ώστε τα στελέχη των επιχειρήσεων (μεσαία και ανώτερα) να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στην παραγωγική οικονομία. Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και η μείωση της προκαταβολής φόρου (που την είχαν πάει στο 100%!!!) και η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος (στον πρωτογενή, αλλά σύντομα και ευρύτερα). Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαναφέρει λοιπόν φορολογικά κίνητρα και πρέπει να συνεχίσει να το κάνει πολύ πιο συστηματικά αν θέλει να δει την Ελλάδα να απορροφά με σιγουριά και ταχύτητα τα 72 δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης και του Πολυετούς ΕΣΠΑ. Για να βάλεις μπροστά την οικονομία πρέπει να μειώσεις σοκαριστικά τους φόρους. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει και κανείς δεν τον έχει εφεύρει.
Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι δημοσιογράφος και βουλευτής ΝΔ.
