Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η Secessio Plebis (Αποχή των Πληβείων) εξέφρασε τα πρώτα «κίτρινα γιλέκα» σε τρεις διαφορετικές περιόδους της ρωμαϊκής ιστορίας. Ενα πλήρες διαζύγιο ανάμεσα στη μεγάλη μάζα των φτωχών, εξαντλημένων από μια αβάσταχτη φορολογία, και τη μειονότητα των πλουσίων. Διαβάζω στη Le Monde: «Τη στιγμή που το Secours Catholique (εκκλησιαστική φιλανθρωπική οργάνωση) διαπιστώνει άνοδο της φτώχειας στη Γαλλία, το επενδυτικό γραφείο Proxinvest παρατηρεί πως η αύξηση των αποδοχών των διευθυντών του CAC40 (100 μεγαλύτερων εταιρειών στο χρηματιστήριο) κυμαίνεται στο 12%. Ο μέσος ετήσιος μισθός τους ανέρχεται στα 5,77 εκατομμύρια ευρώ. Δεν υπάρχει αιτιολόγηση αυτών των αυξήσεων σε σχέση με τα αποτελέσματα των εταιρειών». Από την αρχή ήδη της κρίσης των Γιλέκων μεγάλο πρόβλημα για την κυβέρνηση αποτέλεσε η συμπάθεια ενός μεγάλου ποσοστού της κοινωνίας γι' αυτήν τη σύγχρονη Αποχή των Πληβείων. Και ο κίνδυνος να παρασυρθεί ένα τμήμα της μικροαστικής τάξης ήταν υπαρκτός.
Κεντροδεξιά και Κεντροαριστερά τα τελευταία 20 χρόνια προειδοποιούν για το πόσο ανεύθυνη, δημαγωγική, τελικά αυτοκαταστροφική κίνηση θα αποτελούσε μια ουσιαστική αύξηση των χαμηλών μισθών. Οι Γάλλοι είναι ένας ορθολογιστικός λαός, ικανός να αποδεχτεί μια ρεαλιστική περιγραφή της πραγματικότητας. Είναι όμως και λαός με αισθήσεις. Αρώματα, χρώματα, γεύσεις διεκδικούν μέρος της γαλλικής ταυτότητας και τα μηνύματα που εκπέμπουν είναι διαμετρικά αντίθετα από αυτά του ορθού λόγου: στόχο εγκωμίων κάθε κυβέρνησης αποτελεί η γαλλική Industrie du luxe, η βιομηχανία των ειδών πολυτελείας. Επί δεκαετίες νούμερο ένα παγκοσμίως οι γαλλικές μάρκες μιλάνε μια γλώσσα διαφορετική από τη γλώσσα των στατιστικών και περιγράφουν ένα κόσμο υψηλής γαστρονομίας, αρωμάτων, χρωμάτων, ανεμελιάς και ευκολίας αμιγώς γαλλικό. Σε κάθε τηλεοπτική τους παρουσία οι διευθυντές των οίκων μόδας υπογραμμίζουν τις «θέσεις εργασίας» που ανοίγουν χάρη στη συνεχή άνοδο των πωλήσεων. Είναι παρήγορο όμως για έναν εργαζόμενο στη Louis Vuitton να πουλά ένα γαλλικό άρωμα που αντιστοιχεί σε ένα μηνιαίο μισθό του;
Είναι γεγονός ότι η Λεπέν και ο Μελανσόν επωφελούνται πολιτικά από την παρούσα κρίση, κάνουν ό,τι μπορούν για να τη διευρύνουν και περιμένουν σαν κόρακες να κατασπαράξουν τα υπολείμματα της Δημοκρατίας. Είναι εξίσου όμως αλήθεια ότι η Γαλλική Δημοκρατία δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις της με διαφάνεια και ειλικρίνεια. Με δημαγωγικά επιχειρήματα, δύσκολο να ηττηθεί η Δημαγωγία.
Ελληνογάλλος μαέστρος, ο Διονύσιος Ντερβίς - Μπουρνιάς θα διευθύνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 5/12
στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Ορχήστρα ΕΡΤ, έργα Μπετόβεν και Μότσαρτ).
