Στο μεσημεριανό τραπέζι ακούγονταν δύο γλώσσες. Οι γονείς μεταξύ τους μιλούσαν βλάχικα και στα παιδιά απευθύνονταν στη νεοελληνική έπειτα από απαίτηση του δασκάλου τους. Η ίδια ατμόσφαιρα, ίσως και περισσότερο βεβαρημένη, επικρατούσε στα περισσότερα σπίτια της Αετομηλίτσας Ιωαννίνων, όπως θυμάται ο Βασίλης Νιτσιάκος. Ως καθηγητής της Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων παραδίδει μια πλήρη καταγραφή μελοποιημένης ποίησης που έγραψε ο ίδιος στο βλάχικο ιδίωμα και μελοποίησαν ο Σούλης Λιάκος και ο Μάκης Σεβίλογλου στην έκδοση «O lele / Ω λέλε».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή