Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου εξακολουθούν να αυξάνονται. Ως αποτέλεσμα της ανόδου των παγκόσμιων θερμοκρασιών, η συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων έχει επίσης αυξηθεί. Οι επιστήμονες έχουν καταδείξει πως πρέπει να φτάσουμε σε ουσιαστικά μηδενικές εκπομπές έως το 2050 ή και νωρίτερα αν θέλουμε να περιορίσουμε την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τον 1,5 βαθμό Κελσίου και αυτός έχει γίνει ο βασικός στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού. Ειδάλλως, οι συνέπειες θα είναι δραματικές για την ανθρωπότητα, συμπεριλαμβανομένων και των πληθυσμών στην Ευρώπη. Οι παγκόσμιες προσπάθειες πρέπει λοιπόν να ενταθούν σημαντικά. Οι έρευνες δείχνουν πως οι πολίτες της ΕΕ θέλουν να δουν πρόοδο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Ιδιαίτερα η νέα γενιά έχει κάνει αισθητή τη φωνή της και έχει ήδη διαμορφώσει εκλογές με τις αξιώσεις της για το κλίμα. Η ΕΕ πρέπει λοιπόν να παίξει κεντρικό ρόλο στις παγκόσμιες προσπάθειες απαλλαγής από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ναι, είναι αλήθεια πως η Ευρώπη παράγει μόνο το 16% των παγκόσμιων εκπομπών και η ΕΕ μόνο το 10%. Αν όμως δεν απεξαρτηθεί η ΕΕ από το διοξείδιο του άνθρακα, λιγότερο ανεπτυγμένα μέρη του κόσμου ενδεχομένως να δυσκολευτούν ακόμα περισσότερο να πείσουν τους πολίτες τους να το πράξουν. Μία επιτυχημένη στρατηγική απεξάρτησης από το διοξείδιο του άνθρακα στην ΕΕ θα μπορούσε επίσης να γίνει μία επιχειρηματική ευκαιρία, όπου η ΕΕ θα μπορούσε να εξάγει τεχνολογία, για παράδειγμα στην Αφρική ή την Ινδία. Ομως η ΕΕ βρίσκεται πολύ μακριά από τους στόχους που η ίδια έχει θέσει. Πρέπει λοιπόν να ανεβάσει ταχύτητα και να θέσει τρεις προτεραιότητες.
Καταρχήν, πρέπει να τιμολογήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε όλους τους τομείς. Το σημερινό σύστημα εμπορίας εκπομπών καλύπτει μόνο το 50% των εκπομπών. Επιπλέον, η τιμή των πιστοποιητικών εκπομπών είναι υπερβολικά χαμηλή για να προσφέρει επαρκές κίνητρο απεξάρτησης από το διοξείδιο του άνθρακα.
Κατά δεύτερον, η βιομηχανική πολιτική μπορεί να στηρίξει με χρήσιμο τρόπο την απεξάρτηση αυτή. Η ΕΕ πρέπει επίσης να στηρίξει την έρευνα και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Η κυβέρνηση πρέπει επιπλέον να παίξει έναν ρόλο στην οικοδόμηση της απαραίτητης υποδομής για την καθαρή ηλεκτρική ενέργεια. Η δημόσια χρηματοδότηση της καινοτομίας θα βοηθήσει να περιοριστεί το κόστος της καθαρής ενέργειας.
Τρίτον, μια σοβαρή κλιματική δράση θα μετασχηματίσει όλο το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα. Θα πλήξει συμφέροντα και θα έχει κοινωνικές επιπτώσεις, όπως έδειξε το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία. Η μείωση του κόστους του μετασχηματισμού είναι ιδιαίτερα σημαντική, πόσω μάλλον όταν βιομηχανίες - κλειδιά εξαρτώνται από την πρόσβαση στην οικονομική ενέργεια. Η ΕΕ πρέπει λοιπόν να εφαρμόσει ένα σημαντικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Επιπλέον, τα έσοδα από τον φόρο άνθρακα πρέπει να αναδιανέμονται ώστε να περιοριστεί το βάρος για τα χαμηλά εισοδήματα.
Μόνο η ανάληψη τολμηρής δράσης μπορεί να αποσοβήσει μία παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Η ΕΕ πρέπει να αρθεί στο ύψος της πρόκλησης.
Ο γερμανός οικονομολόγος Γκούντραμ Βολφ είναι διευθυντής του ευρωπαϊκού think-tank Bruegel
