Τα «ειλατήρια» του ανορθολογισμού

Σάββατο μεσημέρι σε ταξί της Θεσσαλονίκης, τις ημέρες της Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου. Η κυρία που επιβαίνει στο πίσω κάθισμα καλεί τον οδηγό σε «μάζωξη» συμπολιτών όπου συζητούν όλα τα προβλήματα της επικαιρότητας, παίρνουν χαλαρές ανάσες και απαλλάσσονται από τον πονηρό (ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα στο κινητό δείχνει ότι η οργάνωση είναι παραχριστιανική). Ο οδηγός δεν τσιμπάει και επικαλείται τη δική του εμπειρία. Εκφράζει την αγανάκτησή του, επειδή όλοι παραπονούνται αλλά κανείς δεν ξεσηκώνεται για να διαμαρτυρηθεί έξω, στον δρόμο. Στις λίγες προτάσεις που του αναλογούν καταφέρνει να χωρέσει όλες πληγές της Ελλάδας. Μας πήραν τον ήλιο και τη θάλασσα, στοπ. Μας έχουν δέσει χειροπόδαρα για τα επόμενα 100 χρόνια, στοπ. Πουλάνε και το Αιγαίο, στοπ. Για το αποκορύφωμα – στο οποίο συμφώνησε και η συνεπιβάτις – χρειαζόταν μεγαλύτερη φαντασία, πάντως: «Προχθές σηκώθηκαν δύο αεροπλάνα και ράντισαν. Γι’ αυτό η ατμόσφαιρα της πόλης είναι μουντή. Οπως όλοι μας». Ακόμη κι αν δεν ανήκουν, οι δύο πρωταγωνιστές της μικρής μας ιστορίας είναι ιδανικοί συνοδοιπόροι στην επικράτεια του 4,18%, το οποίο αντιστοιχεί στην Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Είναι η πιο πρόσφατη έκφανση της ανορθολογικής ψήφου, η οποία συγγενεύει με την αντι-συστημική και γειτνιάζει με την ψήφο στη Χρυσή Αυγή, απ’ την οποία κρατάει αποστάσεις για να μην τη χαρακτηρίσουν «νεοναζί». Τρέφονται άλλωστε από τα ίδια πάνω – κάτω σύμβολα, παράγουν τους δικούς τους «μύθους» και ευδοκιμούν στη σκοτεινή αίθουσα της συνωμοσιολογίας.