Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Για αρκετό καιρό, οι πολυεθνικές εταιρείες εκμεταλλεύονται τους κανόνες της παγκόσμιας οικονομίας για να ελαχιστοποιήσουν τη φορολογική τους υποχρέωση - ή ακόμη και να την εξαλείψουν εντελώς.
Οι κυβερνήσεις προσπαθούν επιτέλους να αποκαταστήσουν αυτά τα χαμένα έσοδα. Τον Ιανουάριο, ο ΟΟΣΑ πρότεινε τυποποιημένους κανόνες για τη φορολόγηση των εταιρειών τεχνολογίας σε όλα τα κράτη μέλη του, με βάση τα μέτρα που έχουν ήδη προταθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι προτάσεις του ΟΟΣΑ ξεπερνούν τις προσπάθειες των αρχών ανταγωνισμού. Επίσης, είναι πάνω από τους ισχύοντες κανόνες που περιορίζουν τις φορολογικές αρχές σε χώρες όπου η πολυεθνική έχει φυσική παρουσία.
Αυτή η πρωτοβουλία είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη και όχι μόνο επειδή θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του φορολογικού ανταγωνισμού μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών. Για πολύ καιρό, οι πολυεθνικές - και ειδικότερα οι εταιρείες τεχνολογίας - έχουν χρησιμοποιήσει τους υφιστάμενους φορολογικούς κανόνες για να αποφύγουν την πληρωμή φόρων σε χώρες όπου καταναλώνονται τα προϊόντα τους. Προς το παρόν, οι διάφορες προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου - από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ομάδα των αναπτυσσόμενων χωρών της ομάδας G24 - προσβλέπουν όλες να επεκτείνουν την εξουσία των χωρών να φορολογούν τις πολυεθνικές.
Αλλά χρειάζονται περισσότερες προσπάθειες. Οι ψηφιακές εταιρείες μπορεί να είναι οι μεγαλύτερες και πιο σημαντικές επιχειρήσεις που αποφεύγουν να πληρώσουν φόρους. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι, επίσης, κατά της αλλαγής των φορολογικών κανόνων μόνο για - κυρίως αμερικανικές - ψηφιακές επιχειρήσεις, επειδή αυτό θα σήμαινε ότι θα παραχωρούσαν φορολογικές εξουσίες και σε άλλες χώρες. Η γεωγραφική κατανομή των παγκόσμιων κερδών των πολυεθνικών και ως εκ τούτου οι πληρωμές φόρων θα πρέπει να αντανακλούν την προσφορά και ζήτηση. Να λαμβάνονται υπόψη τόσο οι πωλήσεις (έσοδα) όσο και ο αριθμός των εργαζομένων (που δείχνει τη δραστηριότητα της εταιρείας). Ενα τέτοιο σύστημα θα ωφελήσει τόσο τις αναπτυσσόμενες όσο και τις αναπτυγμένες χώρες. Τα επιχειρήματα υπέρ μιας τέτοιας προσέγγισης είναι πολλά. Ωστόσο, οι πολυεθνικές τόσο στον ψηφιακό όσο και σε άλλους πιο παραδοσιακούς κλάδους παραμένουν πολιτικά ισχυρές. Ειδικά στην ψηφιακή οικονομία, οι πιέσεις από λόμπι μετράνε ακόμη.
Η Τζαϊάτι Γκος είναι καθηγήτρια Οικονομικών στο Jawaharal Nehru University στο Νέο Δελχί, εκτελεστική γραμματέας της International Development Economics Associates και μέλος της ανεξάρτητης επιτροπής για την αναθεώρηση της διεθνούς φορολογίας επιχειρήσεων - Independent Commission for the Reform of International Corporate Taxation.
