Η Αγκαθα Κρίστι σε δύο graphic novels

Σύμφωνα με τον άγραφο κανόνα, αν ένα graphic novel καταφέρει να προσφέρει μια καινούργια ανάγνωση των παλιών «μύθων», μπαίνει αυτομάτως σε θέση ισότιμη με το πρωτότυπο. Ο πήχης βέβαια είναι ψηλά μόνο σε περιπτώσεις όπως το «From hell» των Αλαν Μουρ Εντι Κάμπελ, που κατάφερε να αποδώσει την κλειστοφοβική, γοτθικά ρομαντική έως και ψυχεδελική ατμόσφαιρα του «Τζακ Αντεροβγάλτη». Οι αφηγήσεις της Αγκαθα Κρίστι δεν προσφέρονται πιθανότατα για κατάργηση της κλασικής γραμμής, αλλά έστω κι έτσι αποτελούν πηγή έμπνευσης για νεότερους δημιουργούς. Στο ήδη ανανεωμένο ενδιαφέρον που δείχνει η ελληνική βιβλιοπαραγωγή (ήδη ο Ψυχογιός επανέκδωσε δέκα αστυνομικές ιστορίες και την αυτοβιογραφία της μεγάλης Αγκαθα), η Διόπτρα προτείνει τα graphic novels «Ενα πτώμα στη βιβλιοθήκη» (1942) των Dominique Ziegler, Olivier Dauger και «Μια σκιά στην ομίχλη» (1922) του Emilio van der Zuiden (μετάφραση και στα δύο της Τατιάνας Γαλάτουλα). Στο πρώτο η Μις Μαρπλ εμφανίζεται για δεύτερη φορά στην εργογραφία της Κρίστι, ενώ στη «Σκιά» η Προύντενς (σωφροσύνη) Κάουλι και ο Τόμι Μπέρεσφορντ αποφασίζουν να παραστήσουν τους τυχοδιώκτες και βρίσκονται μπλεγμένοι σε υπόθεση διεθνούς κατασκοπείας. Το πρώτο καρέ του graphic novel μάλιστα θέτει αυτομάτως και το ιστορικό πλαίσιο: «Στις 7 Μαΐου 1915, ώρα 14:25, το υπερωκεάνιο Λουζιτάνια, με 2.000 επιβαίνοντες, προσπερνά με ταχύτητα 12 κόμβων τη βραχονησίδα Φάστνετ, νότια των ιρλανδικών ακτών» – αναφορά φυσικά στον τορπιλισμό του βρετανικού πλοίου από γερμανικό υποβρύχιο τύπου U-20, που οδήγησε στον θάνατο 1.198 άτομα.