Οι παγκόσμιες ημέρες γίνονται συχνά βαρετές επέτειοι ή χαλαρές γιορτές για ένα θέμα τριτεύουσας σημασίας. Οσες επιβίωσαν και επιβιώνουν, φαίνεται ότι έχουν σοβαρούς λόγους και στέρεες κοινωνικές βάσεις. Η 25η Νοεμβρίου για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών είναι μια από αυτές. Πόσω μάλλον που αντί να εξασθενούν οι λόγοι αντίθετα ενισχύονται, πολλαπλασιάζονται και γίνονται ακόμα πιο επιτακτικοί και κοινωνικά δυσβάσταχτοι.

Mια νέα ομάδα υψηλού κινδύνου στην κοινωνία μας αποτελούν οι γυναίκες πρόσφυγες. Εκτεθειμένες στη βία και στον βιασμό κατά το ταξίδι τους, ιδιαίτερα όταν το κάνουν χωρίς συζύγους. Εκτεθειμένες στη βία και στον βιασμό στους καταυλισμούς, ιδιαίτερα όταν ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες (πολλά περιστατικά δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα). Εκτεθειμένες στην ενδοοικογενειακή βία στα σπίτια που τους παραχωρούνται. Εκτεθειμένες στη βία του αποκλεισμού, ως το «αδύναμο» μέλος της οικογένειας, να διαχειριστούν τα επιδόματα, να προστατεύσουν την υγεία τους και να ενδυναμωθούν για την κοινωνική τους ένταξη (εργασία, ελληνική γλώσσα). Εκτεθειμένες στη βία στον δρόμο της πόλης όπου κατοικούν αφού «διαφέρουν» εξωτερικά και «προκαλούν» με τη συμπεριφορά τους.

Η αντιμετώπιση των πολλαπλών διακρίσεων των γυναικών προσφύγων (και ως γυναίκες και ως πρόσφυγες) απαιτεί και ιδιαίτερες πολιτικές δράσεις. Δεν είναι τόσο απλό να μεταφέρεις τις γυναίκες πρόσφυγες από τον καταυλισμό στον ξενώνα κακοποιημένων γυναικών. Αισθάνονται ακόμα πιο έντονη τη βίαιη μεταφορά τους σε ένα «ξένο» περιβάλλον, είναι ακόμα πιο επώδυνη από την περίπτωση των ντόπιων γυναικών που μετακινούνται σε νέα γειτονιά. Η δυνατότητα υποστήριξης των γυναικών προσφύγων από τις κοινωνικές λειτουργούς είναι περισσότερο επίπονη από ό,τι είναι με τις ντόπιες γυναίκες θύματα βίας. Διαφορετική γλώσσα, διαφορετική κουλτούρα, η επικοινωνία διαμεσολαβείται από τον μεταφραστή και στην καλύτερη περίπτωση τη μεταφράστρια.

Ο δρόμος της προσφυγιάς δύσκολος, ο δρόμος της κοινωνικής προστασίας στη χώρα αποστολής ή διέλευσης ακόμα πιο δύσκολος. Εδώ δοκιμάζονται οι φορείς κοινωνικής ένταξης των προσφύγων. Εδώ δοκιμάζονται οι κρατικές και δημοτικές δομές αντιμετώπισης των θυμάτων της βίας όπως ο Ξενώνας Φιλοξενίας γυναικών θυμάτων βίας του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος δέχεται όλο και περισσότερο γυναίκες πρόσφυγες (μία στις τρεις φιλοξενούμενες είναι πρόσφυγας).