Μία από τις πιο σημαντικές σταθερές της καθημερινότητάς μας, η διάρκεια της ημέρας, αρχίζει και μεταβάλλεται. Για γενιές ολόκληρες, ο χρόνος που κρατά μία ημέρα ήταν απολύτως σταθερός: 24 ώρες, 86.400 δευτερόλεπτα, ένας βράχος με βάση τον οποίο χτιζόταν η ζωή των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα όμως, η Γη δεν περιστρέφεται με απόλυτη ακρίβεια. Κάθε ημέρα διαφέρει ελάχιστα από την προηγούμενη, κατά μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου, διαφορές τόσο μικρές που είναι αδύνατο να γίνουν αντιληπτές χωρίς τη βοήθεια των ατομικών ρολογιών.
Αυτές οι απειροελάχιστες μεταβολές στη διάρκεια της ημέρας – γνωστές στους επιστήμονες ως Length of Day (LOD) – μετρώνται συστηματικά από τη δεκαετία του 1950, όταν τα ατομικά ρολόγια επέτρεψαν για πρώτη φορά τόσο ακριβείς χρονικές μετρήσεις. Από τότε, οι ερευνητές γνωρίζουν ότι η περιστροφή της Γης δεν είναι απόλυτα σταθερή και ότι, σε πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, ο πλανήτης μας επιβραδύνεται.
Ο βασικός «υπαίτιος» αυτής της επιβράδυνσης δεν είναι άλλος από τη Σελήνη. Οι ίδιες βαρυτικές δυνάμεις που προκαλούν τις παλίρροιες στους ωκεανούς λειτουργούν ταυτόχρονα σαν ένα είδος φυσικού φρένου για τη Γη. Καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται, οι ωκεανοί ανεβοκατεβαίνουν, όμως τα παλιρροϊκά «εξογκώματα» του νερού δεν ευθυγραμμίζονται τέλεια με τη θέση της Σελήνης. Η τριβή που δημιουργείται ανάμεσα στα νερά, τον βυθό και τις ηπείρους αφαιρεί σταδιακά λίγη από την περιστροφική ενέργεια της Γης.
Το αποτέλεσμα είναι μια εξαιρετικά αργή, αλλά σταθερή επιμήκυνση της ημέρας. Σύμφωνα με επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τορόντο, αν το σύστημα Γης–Σελήνης συνεχίσει να εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο, οι ημέρες μας θα φτάσουν κάποτε τις 25 ώρες. Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάτι που θα βιώσουν οι σημερινοί άνθρωποι ή πολλές μελλοντικές γενιές. Οι πιο αποδεκτές εκτιμήσεις τοποθετούν αυτό το ενδεχόμενο σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα.
Η είδηση δεν σημαίνει ότι τα ρολόγια μας θα χρειαστεί να αλλάξουν σύντομα ή ότι η καθημερινή ζωή θα επηρεαστεί στο ορατό μέλλον. Αντίθετα, υπενθυμίζει πόσο δυναμικός είναι ο πλανήτης μας και πόσο στενή είναι η σχέση του με τη Σελήνη. Ακόμη και φαινόμενα που μας φαίνονται αιώνια και αμετάβλητα, όπως η διάρκεια της ημέρας, υπόκεινται στους αργούς αλλά αμείλικτους νόμους της φυσικής.
Με άλλα λόγια, η Γη δεν χάνει τον χρόνο της· απλώς τον απλώνει λίγο περισσότερο, χιλιοστό το χιλιοστό, σε μια κοσμική διαδικασία που εξελίσσεται σε βάθος εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών.
