Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών ο Καναδοαμερικανός αρχιτέκτονας Φρανκ Γκέρι, ένας από τους πιο επιδραστικούς αρχιτέκτονες της εποχής του, γνωστός για τα εμβληματικά κτίρια που αμφισβήτησαν τις καθιερωμένες αρχιτεκτονικές νόρμες.
Γεννημένος το 1929 στο Τορόντο ως Εφραΐμ Όουεν Γκόλντμπεργκ, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη νότια Καλιφόρνια, όπου σπούδασε αρχιτεκτονική. Δεν ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στο σχέδιο στο Χάρβαρντ, ωστόσο η καριέρα του εξελίχθηκε σε μία από τις πλέον καθοριστικές για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Ο Γκέρι υπέγραψε περισσότερα από 150 έργα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το Walt Disney Concert Hall στο Λος Άντζελες και το Jay Pritzker Pavilion στο Σικάγο.
Κορυφαίο ορόσημο της δουλειάς του θεωρείται το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλμπάο, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κτίρια του 20ού αιώνα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Γκέρι επικράτησε στον διεθνή διαγωνισμό για τον σχεδιασμό του νέου παραρτήματος του μουσείου στη Χώρα των Βάσκων. Εμπνευσμένος από τη βιομηχανική φυσιογνωμία της πόλης, δημιούργησε ένα εντυπωσιακό σύμπλεγμα από τιτάνιο, ασβεστόλιθο και γυαλί, με καμπύλες επιφάνειες που δίνουν την αίσθηση συνεχούς κίνησης.
Το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1997 και προσέλκυσε 1,3 εκατομμύρια επισκέπτες τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, σηματοδοτώντας το λεγόμενο «φαινόμενο Μπιλμπάο», δηλαδή την αντίληψη ότι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό έργο μπορεί να αναζωογονήσει ολόκληρη περιοχή.
Ο Γκέρι ήταν γνωστός για τη χρήση καινοτόμων υλικών και μορφών που συχνά θύμιζαν γλυπτά. Πρωτοστάτησε στην αξιοποίηση ψηφιακών εργαλείων για την υλοποίηση σχεδίων που έως τότε θεωρούνταν αδύνατα, ενώ αντλούσε έμπνευση από ζωγράφους όπως ο Φρανκ Στέλα και ο Τζάσπερ Τζονς. Η μακρόχρονη γοητεία του με τα ψάρια ενσωματώθηκε σε αρκετά έργα του.
Το 1989 τιμήθηκε με το βραβείο Pritzker, τη σημαντικότερη διεθνή διάκριση για αρχιτέκτονες. Συνέχισε να εργάζεται επιλεκτικά μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του, συχνά συμμετέχοντας σε έργα με κοινωνικό προσανατολισμό.
Ο Φρανκ Γκέρι πέθανε την Παρασκευή στο σπίτι του στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, έπειτα από σύντομη αναπνευστική ασθένεια. Ήταν παντρεμένος δύο φορές και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά.
Άφησε πίσω του ένα έργο που διαμόρφωσε τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και ανέδειξε τη δύναμη ενός κτιρίου να λειτουργεί ως πολιτιστικό και οικονομικό σημείο αναφοράς.
