Η αλήθεια είναι ότι πιο σέξι από τον νέο ΚΟΚ είναι η κόντρα Οικονόμου – Κυρανάκη. Και για την ακρίβεια, τα επιχειρήματα με τα οποία ο πρώην υφυπουργός Μεταφορών προσπαθεί να πείσει ότι στο επίμαχο ζήτημα των ημερών έχει δίκιο εκείνος και όχι ο διάδοχός του. Ως γνωστόν, ο Βασίλης Οικονόμου προωθούσε ρύθμιση με την οποία θα επιτρέπεται η είσοδος των ταξί στις λεωφορειολωρίδες, κάτι με το οποίο διαφωνεί ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, προκαλώντας την μήνι των ταξιτζήδων και την πρόσφατη 48ωρη απεργία τους χάρις στην οποία ανέπνευσε η πόλη. Ο πρώην, λοιπόν, είπε ότι είχε αποφασιστεί η είσοδος των έμφορτων ταξί στις λεωφορειολωρίδες, με «δικλίδα ασφαλείας» σχετική μελέτη του ΟΟΣΑ – η οποία όμως δεν έχει εκπονηθεί! Είπε, επίσης, ότι από άλλη μελέτη του ΟΟΣΑ προκύπτει πως τα 8 στα 12 οχήματα που κινούνται στις λεωφορειολωρίδες είναι ΙΧ, κάτι που φυσικά αναδεικνύει την ανάγκη να εφαρμοστεί καθολικά ο νόμος και ουδόλως αποδεικνύει πως καλώς κινούνται εκεί τα 3 στα 12 οχήματα που είναι ταξί. Είπε, τέλος, ότι είναι λυπηρό που ένας νέος βουλευτής φέρεται τόσο αλαζονικά, αντίθετα μ’ εκείνον που είναι 25 χρόνια στο κουρμπέτι και συμφωνεί με έναν άλλο βετεράνο του κλάδου, τον πρόεδρο του ΣΑΤΑ Θύμιο Λυμπερόπουλο, για τον οποίο ο Κυρανάκης είναι «κομπλεξικός».
Ολα αυτά βέβαια είναι κωμικά και μακάρι η κυβέρνηση και ο νυν να μην υποκύψουν στις πιέσεις και να εφαρμόσουν ακόμη αυστηρότερα τον νόμο για τις λεωφορειολωρίδες, ώστε τα δημόσια μέσα μεταφοράς να μη δεχθούν άλλο ένα πλήγμα. Το κυκλοφοριακό στην Αθήνα έχει γίνει αφόρητο και η μόνη λύση είναι η μείωση των αυτοκινήτων, κάτι που προϋποθέτει αξιόπιστη, σύγχρονη και γρήγορη δημόσια συγκοινωνία.
Λιγότερο σέξι, και ασφαλώς πιο δύσκολη, είναι η συζήτηση για τις υπόλοιπες διατάξεις του νέου ΚΟΚ. Ισως επειδή λείπει εδώ η αφοπλιστική επιχειρηματολογία του Βασίλη Οικονόμου, ο οποίος εκτός από τα ταξί είχε πάθει μια εμμονή και με τις σφήνες που κάνουν οι μοτοσικλέτες, οδηγώντας μια εφημερίδα να κάνει και ντιμπέιτ για το θέμα! Ισως, πάλι, επειδή οι καθημερινές απώλειες ζωών από τα τροχαία κόβουν κάθε όρεξη για πλάκα. Το ερώτημα εδώ είναι απλό: είναι αρκετό να γίνουν πιο αυστηρές οι ποινές για να βελτιωθεί η συμπεριφορά των οδηγών και να μειωθούν τα τροχαία;
Φοβάμαι ότι η απάντηση είναι αρνητική. Πρώτον, επειδή ο νόμος είναι ήδη αυστηρός: απλώς, όπως συμβαίνει με όλους τους νόμους, δεν εφαρμόζεται. Δεύτερον, επειδή ένα μεγάλο μέρος των οδηγών κακώς οδηγούν: πολλοί πήραν το δίπλωμα πληρώνοντας, και μ’ αυτό δεν ασχολείται κανείς. Τρίτον, επειδή για τα τροχαία δεν φταίει μόνο η συμπεριφορά των οδηγών, φταίει και η κατάσταση των οχημάτων τους, φταίει και η κατάσταση των δρόμων.
Μήπως λοιπόν, αντί για πιο αυστηρή, χρειάζεται μια πιο έξυπνη στρατηγική;