Η κρίση που προκάλεσε στον ΣΥΡΙΖΑ το περιβόητο ερωτηματολόγιο φέρνει ξανά στην επικαιρότητα τον Αλέξη Τσίπρα – παρά τη θέλησή του, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τι θα κάνει ο Τσίπρας; (Κεφάλαιο εθνικό και ευρωπαϊκό, θυμίζω, σύμφωνα με τους θαυμαστές του.) Θα παρέμβει και πώς θα παρέμβει, διερωτώνται οι ανησυχούντες και δημιουργείται έτσι ένα κλίμα προσδοκιών, που θέλει τον Αλέξη να επιστρέφει σαν από μηχανής θεός και να σώζει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτές οι επικλήσεις στον Αλέξη Τσίπρα είναι κάτι σαν το «βοήθα, Παναγιά». Δεν ξέρεις αν θα βοηθήσει, δεν ξέρεις ούτε αν υπάρχει, το λες όμως ασυναίσθητα την ώρα του κινδύνου. Ετσι ακριβώς είναι και η ελπίδα για παρέμβαση του ιστορικού αρχηγού, που πέτυχε να φέρει στην εξουσία το ΚΚΕ Εσ. και έτσι βοήθησε να ξεμπερδεύουμε με τον τελευταίο μύθο της Μεταπολίτευσης. Το ενδεχόμενο επιστροφής του είναι πιο απίθανο και από την ελπίδα των πολιορκημένων Γερμανών στο Στάλινγκραντ ότι θα ερχόταν ο Μάνσταϊν να διασπάσει τον ρωσικό κλοιό και να τους σώσει. Η επίκληση στον Τσίπρα δείχνει μόνο τον βαθμό του κινδύνου που διατρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ και τίποτα περισσότερο.

Οχι όμως ότι αυτές οι επικλήσεις στερούνται λογικής. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ακόμη νέος για τα δεδομένα της πολιτικής. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, ηλικιακά, έχει τις δυνατότητες για να επανέλθει. Το πρόβλημα είναι ότι πολιτικά δεν τις έχει και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο είναι μάταιο να περιμένει κανείς οτιδήποτε από πλευράς του. Προσπάθησε να αλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ, κατάλαβε ότι ήταν ανάγκη να συμβεί η αλλαγή, αλλά δεν ήξερε πώς και δεν μπόρεσε. Δεν τα κατάφερε, απέτυχε, γι’ αυτό και αποχώρησε. Σήμερα, οι συνθήκες είναι ακόμη δυσμενέστερες για τον πολιτικό χώρο στον οποίο κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει ότι τυχόν επιστροφή του Τσίπρα θα τον μίκραινε ακόμη περισσότερο. Αλλωστε και ο ίδιος πρέπει να το διαισθάνεται ότι η εποχή τον έχει ξεπεράσει, δεν μπορεί να προσθέσει τίποτα καινούργιο. Θα έπρεπε πρώτα να «επανεφεύρει» τον εαυτό του, για να έχει κάτι καινούργιο να πει. Ειδάλλως, θα είναι ένας θλιβερός αναχρονισμός, όπως είναι πάντα οι αναχρονισμοί.

Επιπλέον, ο Τσίπρας έχει αποδείξει πόσο υπολογίζει το προσωπικό συμφέρον του. Αν έχει βολευτεί καλά, με τα προνόμια του πρώην πρωθυπουργού, δεν θα τα διακινδυνεύσει εύκολα για να γίνει στα μάτια των θαυμαστών του (των λιγοστών) ένας ακόμη «αρχηγίσκος», όπως θα έλεγε θυμωμένη η κ. Τζάκρη, χτυπώντας ταυτοχρόνως το μαστίγιο της ιππασίας στην μπότα της.

AGROTICA PLUS+

Αν εφαρμοστούν οι κανονισμοί της Αστυνομίας για την έλευση των τρακτέρ στην Αθήνα, τότε δεν μιλάμε για διαδήλωση, διαμαρτυρία ή ό,τι άλλο, αλλά για παρέλαση τρακτέρ. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα «event», που συνδυάζει το θεματικό πάρκο, με το συνέδριο και την έκθεση μαζί. Θα μπορούσαν να του δώσουν και επωνυμία μάλιστα, να το πουν π.χ. «Agrotica Plus+», που είναι χάι και συγχρόνως κλείνει το μάτι στους γουόκηδες. Ολα αυτά είναι, βέβαια, στη σφαίρα της φαντασίας, θεωρητικές αναζητήσεις και τίποτα περισσότερο. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Τροχαία μπορεί να εμποδίσει ή να ελέγξει την κίνηση των τρακτέρ στην Αθήνα, γιατί όλοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει Τροχαία…

ΦΤΗΝΙΑΡΙΚΟ

Εχει δίκιο η υπουργός Πολιτισμού στις κρίσεις της για την επίδειξη μόδας στην αίθουσα των Γλυπτών του Παρθενώνα, στο Βρετανικό Μουσείο. Ωστόσο, δεν εξήγησε επαρκώς η κ. Μενδώνη τι ήταν το γελοίο στην επίδειξη αυτή. Ισως από σεμνοτυφία, ίσως επειδή δεν το ήξερε. Δεν πειράζει! Γι’ αυτό είμαι εγώ εδώ για να καλύπτω τέτοια γνωστικά κενά, όπως πάντα αφιλοκερδώς. Τα γυμνά αγάλματα, η Κάλλας στο βάθος να στριγγλίζει με τον απαράμιλλο τρόπο της, τα υστερικά χειροκροτήματα των εκστασιασμένων θαυμαστών του σχεδιαστή, όλα αυτά συνιστούσαν μία προβλέψιμη, βαρετή «gay extravaganza». Με μια λέξη, ήταν πολύ φτηνιάρικο για τα Γλυπτά, ακόμη και αν τα μειώσουμε στο επίπεδο των «gay icons»…