Μέρα

Χθες, κατά τα λεγόμενα του αρχηγού που πήρε να πει μια «γρήγορη καλημέρα» στα κομματικά ερτζιανά, ήταν μια καινούργια μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ – όπως συμβαίνει σε κάθε περίπτωση που όλα τα παίρνει ο άνεμος, κινηματογραφική ή πολιτική. Πριν καν ξεκινήσει αυτή, λοιπόν, οι κασσελακικοί υπασπιστές διέρρευσαν με περηφάνια ότι ο τακτικισμός του ξεσκονίσματος λειτούργησε.

Οσα συνέβησαν από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή κι έμοιαζαν ασυνάρτητες κινήσεις – αν όχι μπαλοθιές κάποιου που διατελούσε εν ευθυμία – ήταν μέρος ενός προσεκτικά καταστρωμένου σχεδίου προκειμένου να εξωθηθεί σε αποχώρηση η Ομπρέλα, λένε. Τι κι αν η τελευταία δεν χρειαζόταν να παρακινηθεί για να προχωρήσει στην υλοποίηση μιας απόφασης που έτσι κι αλλιώς είχε δηλώσει ευθέως ότι πήρε;

Στο πρώτο 24ωρο της υπόλοιπης συριζαϊκής ζωής, πάντως, κυριαρχούν απορίες παρόμοιες με εκείνες που βασάνισαν τους συντρόφους και στην αμέσως προηγούμενη. Οπως, ας πούμε, τι θα κάνει η ομάδα της Εφης Αχτσιόγλου. Η μια εκδοχή τη θέλει να μένει με το όπλο παρά πόδα μέχρι να φύγει κι αυτή.

Βάρος

Το κείμενο με τις επικρίσεις για τη χρήση alt right εργαλείων ερμηνεύθηκε από πολλούς ως προαναγγελία μιας θεαματικής εξόδου. Σύμφωνα με την άλλη ανάγνωση, ως καινούργια εσωκομματική αντιπολίτευση θα περιμένει υπομονετικά – αλλά όχι σιωπηλά – την εκλογική εξαέρωση στις ευρωκάλπες, ώστε να αμφισβητήσει με αδιάψευστα δεδομένα την ηγεσία και να ανακαταλάβει το κόμμα. Αυτή η δεύτερη εκτίμηση, βέβαια, παραβλέπει τη μεγάλη εικόνα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, 50 μέρες μετά την εκλογή του νέου αρχηγού από τη βάση, δεν είναι απλά ένα συντετριμμένο με νταμπλ σκορ στις εθνικές αναμετρήσεις κόμμα. Είναι ένα απαξιωμένο κόμμα. Οι ψηφοφόροι χωρίς κομματικές ταυτίσεις, η πλειονότητα δηλαδή αυτών που τον εγκαταλείπουν από την 21η Μαΐου κι έπειτα, δεν διαβλέπουν καμία προοπτική επιστροφής του στην κατηγορία των κομμάτων εξουσίας.

Η Κουμουνδούρου μπορεί να θεωρεί ότι απαλλάχθηκε από τα βαρίδια της παλιάς φρουράς. Ωστόσο, το τελευταίο δίμηνο δείχνει καθαρά πως το πιο δυσβάσταχτο βάρος είναι το ίδιο το brand ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πλέον είναι φορτωμένο με τα λάθη του κυβερνητικού παρελθόντος, τις αμφισημίες της δεύτερης φοράς στην αξιωματική αντιπολίτευση, μία ακόμη διάσπαση και το πολακικό του παρόν.