Στις 17 Απριλίου η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε ένα κύριο άρθρο σημαδιακό. Έλεγε ανάμεσα στ’ άλλα: «Χρειάζεται πειθαρχία, συσπείρωσις περί την κυβέρνησιν και τον βασιλέα και προσοχή εις τους περί ημάς. Οι ηττοπαθείς, οι διαδοσίαι, οι σκεπτικισταί, οι απαισιόδοξοι είναι εχθροί της Ελλάδος». Όλα έδειχναν ότι το τέλος πλησιάζει. Στις 18 Απριλίου 1941 δημοσιεύτηκε μια «έγκυρος» ανακοίνωση για την πολεμική κατάσταση.

Και τα έλεγε ξεκάθαρα: «Εξ αρμοδίας πηγής ανακοινούται ότι η εξέλιξις των επιχειρήσεων είναι μάλλον δυσμενής δια τα στρατεύματά μας, κατόπιν της ολοέν αυξανούσης πιέσεως των γερμανικών δυνάμεων… Είναι συνεπώς εύλογος η ανησυχία και η θλίψις του Ελληνικού λαού δια την δυσμενή τροπήν των πολεμικών μας πραγμάτων… Το καθήκον των μετόπισθεν να μην υποστούν σύγχυσιν, διότι η σύγχυσις δυσχεραίνει τας κινήσεις του στρατού. Είναι ανάγκη να διατηρηθεί κανονικώς ο ρυθμός της ζωής της χώρας. O παντοπώλης, o αρτοποιός, o έμπορος επιτελούν ύψιστον καθήκον, όταν παραμείνουν εις τας θέσεις των και ευκολύνουν τον πολίτην».

Τη Μεγάλη Παρασκευή οι ειδήσεις γίνονται ακόμη πιο ανησυχητικές. Οι φήμες οργιάζουν. Tα πιo απίθανα πράγματα ακούγονται. Όλοι κυκλοφορούν στους δρόμους με κατεβασμένα τα κεφάλια. Κανείς δεν έχει διάθεση. Μια πληροφορία που κυκλοφόρησε το βράδυ, ότι αυτοκτόνησε o πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής, θεωρείται από ορισμένους ότι είναι διάδοση της «πέμπτης φάλαγγας». Άλλοι έλεγαν ότι πέθανε από φυσικό Θάνατο. Η σύγχυση γινόταν ώρα με την ώρα μεγαλύτερη. Κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς έχει συμβεί.

Το Μεγάλο Σάββατο, 18 Απριλίου, που οι εφημερίδες έγραψαν για τον Κορυζή και πάλιν δεν διευκρινίστηκε τι είχε πραγματικά συμβεί. H επίσημη ανακοίνωση έλεγε: «Απεβίωσε χθες αιφνιδίως o πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής». Και οι εφημερίδες πρόσθεταν, ότι μέσα σ’ ένα τρίμηνο ένας δεύτερος Έλληνας πρωθυπουργός έπεφτε στην εκτέλεση του καθήκοντός του. Ο θάνατος του Κορυζή προκάλεσε νέες ανησυχίες. Ο βασιλιάς κάλεσε τότε διάφορες προσωπικότητες και τους ζήτησε τη γνώμη τους. Η κηδεία του Κορυζή θα γινόταν στη 1 το μεσημέρι το Μεγάλο Σάββατο από τη Μητρόπολη. Άλλες φήμες έλεγαν ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση o Κοτζιάς. Μισή ώρα πριν ψαλεί η νεκρώσιμη ακολουθία μεταφέρθηκε η σορός του Κορυζή από το σπίτι του στη Μητρόπολη.

Από τη μια πλευρά κι απ’ την άλλη βάδιζαν νοσοκόμες του Ευαγγελισμού. Μέλη της EON είχαν παραταχτεί στη Μητροπόλεως, στην Όθωνος, στην Αμαλίας και στην Αναπαύσεως. Στην πλατεία Μητροπόλεως παρατάχτηκαν ευέλπιδες, μονάδες του στρατού, του ναυτικού και της αεροπορίας και η μουσική του ναυτικού. Κάποια στιγμή φτάνει ο βασιλιάς, ο διάδοχος και o γεροπρίγκιπας Γεώργιος. Εκεί και όλο το υπουργικό συμβούλιο. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ψάλλει τη νεκρώσιμη ακολουθία και o υπουργός Κοτζιάς εκφωνεί τον επικήδειο.

Οι πληροφορίες για το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης είναι συγκεχυμένες. Άλλες λένε ότι την προεδρία κράτησε ο βασιλιάς και αντιπρόεδρος έγινε o Κοτζιάς. Στις 20 Απριλίου, ανήμερα το Πάσχα, μαθεύτηκε ότι ανατέθηκε o σχηματισμός κυβέρνησης στο στρατηγό Αλεξ. Μαζαράκη. Ο Κοτζιάς είχε καταθέοει την εντολή και διατύπωσε τη γνώμη να σχηματιστεί κυβέρνηση με ευρύτερη συμμετοχή στρατιωτικών. Τα γεγονότα δεν επέτρεψαν να γίνει το βράδυ η Ανάσταση, σύμφωνα με τα έθιμα. Ούτε οι καμπάνες ακούστηκαν, όπως άλλοτε, για το Χριστός Ανέστη. Σε λίγα σπίτια έφτιαξαν την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα. Ο κόσμος δεν είχε διάθεση να βάψει κόκκινα αυγά.

H μεγάλη περιέργεια του κόσμου για τις συνθήκες του θανάτου του Κορυζή δεν ήταν δυνατό να ικανοποιηθεί, γιατί από πουθενά δεν μπορούσε να μάθει κάτι υπεύθυνο. ‘Oτι είχε αυτοκτονήσει δε χωρούσε αμφιβολία. Αλλά γιατί; Όλοι προσπαθούσαν να βρουν την αλήθεια. H μεγάλη Ελληνίδα Πηνελόπη Δέλτα, που σφράγισε με το έργο της τα Ελληνικά γράμματα και που θα έδινε κι αυτή ένα τέλος στη ζωή της, μετά λίγες μέρες, όταν οι Γερμανοί θα έμπαιναν στην Αθήνα, έγραψε στο ημερολόγιό της : «…Κανείς δεν ξέρει γιατί αυτοκτόνησε o Κορυζής. Φήμες: Ήταν πανικόβλητος και ηττοπαθής. Διεφώνησε με τους υπουργούς του — που ήταν ηττοπαθείς. Τον έβρισε o Γλύξμπουργκ. Έμαθε πως μέσα στην κυβέρνηση έγιναν προδοσίες. Έβγαλε αποφάσεις και τις ανέτρεψε o Γλύξμπουργκ…».

O Γ. Πεσμαζόγλου, πολιτικός και διπλωμάτης, έγραψε στο «Χρονικόν της ζωής του», ότι στις 18 Απριλίου 1941 «μετά μακράν συζήτησιν την οποίαν είχε μετά του Βασιλέως ο Αλ. Κορυζής ηυτοκτόνησε. Οι λόγοι της αυτοκτονίας του παρέμειναν άγνωστοι, διότι άγνωστον είναι και το περιεχόμενον της προηγηθείσης συζητήσεως με τον άνακτα». Το μεγάλο μυστικό το πήρε μαζί του στον τάφο o Αλ. Κορυζής. Την ώρα της εκφοράς της σορού του έγινε μια αεροπορική επιδρομή. Την επομένη, ανήμερα το Πάσχα, οι Γερμανοί δε σεβάστηκαν ούτε αυτή τη μεγάλη γιορτή των Ελλήνων, τους οποίους υποτίθεται θεωρούσαν «φίλους». Έστειλαν T’ αεροπλάνα τους και βομβάρδισαν τον Πειραιά, την Ελευσίνα, τα Μέγαρα και πολλές άλλες πόλεις. Πάνω από την Αθήνα μάλιστα έγινε και μια αερομαχία. Οι Άγγλοι έριξαν 22 Γερμανικά αεροπλάνα.