Περισσότερες από 300 ταινίες Α’ προβολής διανεμήθηκαν στις ελληνικές αίθουσες από 1/1 ως και 15/12 2022· αριθμός υπερβολικός όπως κατά καιρούς έχουμε επισημάνει, ιδίως στη μετά Covid-19 εποχή που ο κινηματογράφος της αίθουσας έχει δεχτεί πολλά χτυπήματα και κινδυνεύει με νοκάουτ από τον «κινηματογράφο του σπιτιού». H παρακάτω δεκάδα περιλαμβάνει τις ταινίες που προσωπικά απόλαυσα μέσα στη μεγάλη κλειστή αίθουσα – χωρίς να νιώθω σαν ψάρι έξω από το νερό, κάτι σαν είδος υπό εξαφάνιση. Η κατάταξη έγινε κατά σειρά διανομής των ταινιών στις αίθουσες.

«Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών»

(Nightmare Alley, ΗΠΑ, Μεξικό, Καναδάς, 2021) Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, 20 Ιανουαρίου

Με πρωταγωνιστές τον Μπράντλεϊ Κούπερ, την Κέιτ Μπλάνσετ και τη Ρούνεϊ Μάρα, ο μεξικανός σκηνοθέτης απέδωσε έναν θαυμάσια σκοτεινό φόρο τιμής προς το αγαπημένο του φιλμ νουάρ μέσα από μια ιστορία εποχής (Αμερική, δεκαετία 1930) με «μάγους», τσίρκα, απάτες και φόνους στην οποία το Μεγάλο Αμερικανικό Ονειρο μετατρέπεται σε Μεγάλο Αμερικανικό Εφιάλτη.

«Belfast»

(Αγγλία, 2021) Κένεθ Μπράνα, 27 Ιανουαρίου

Εχοντας ως «oδηγό» τα μάτια του alter ego του, ενός εννιάχρονου παιδιού με το όνομα Μπάντι (Τζουντ Χιλ), ο ιρλανδός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης θυμάται με αγάπη (και στο ασπρόμαυρο) τα παιδικά του χρόνια στο Μπέλφαστ όπου προσπαθούσε να μεγαλώσει μέσα στο χάος των ταξικών, πολιτικών και θρησκευτικών συγκρούσεων της δεκαετίας του 1960.

«Αγαπητοί σύντροφοι!»

(Dorogie tovarishchi! Ρωσία, 2020) Αντρέι Κοντσαλόφσκι, 3 Μαρτίου

Σε μια εποχή που η Ρωσία δεν είναι ο τόπος με τον οποίο πολύς κόσμος θα ήθελε ιδιαίτερες «επαφές», αυτή η άκρως πολιτική και υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής ασπρόμαυρη ταινία, μας υπενθυμίζει παρελθούσες καταστάσεις επί Σοβιετικής Ενωσης, οι οποίες προφανώς έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη και στη σημερινή κατάληξη της χώρας.

«Χ»

(ΗΠΑ, Καναδάς, 2022) Τάι Γουέστ, 7 Απριλίου

Επιτέλους μιας ταινία τρόμου που κάνει τη διαφορά στο είδος. Με ρετρό, seventies διάθεση ο Τάι Γουέστ διαχειρίζεται πρωτότυπα μια ιστορία ενταγμένη σε ένα πάνω – κάτω γνωστό πλαίσιο: παρέα νεαρών απομονωμένη κάπου στην επαρχία πιάνεται στη φάκα του κακού. Πρώτος λόγος στην ατμόσφαιρα και την ανάπτυξη χαρακτήρων και όχι στο πώς η οθόνη θα λουστεί με αίμα.

«Το θαύμα»

(Miracol, Ρουμανία, Τσεχία, Λετονία, 2021) Μπόγκτναν Γκέργκι Απέτρι, 26 Μαΐου

Μοιρασμένη σε δύο μέρη – τις συνθήκες που οδήγησαν στη δολοφονία μιας κοπέλας και την έρευνα της αστυνομίας για την ανεύρεση του ενόχου – η δεύτερη αυτή ταινία μιας τριλογίας του Ρουμάνου Απέτρι με φόντο τη γενέτειρά του Πιάτρα Νέαμτ, είναι μια ασυνήθιστη παρέλαση ανθρώπινων συμπεριφορών μέσα από στιβαρούς, γεμάτους εκπλήξεις, ενδιαφέροντες ήρωες.

«Το τέλειο αφεντικό»

(El buen patron, Ισπανία, 2021) Φερνάντο Λεόν Ντε Αρανόα, 16 Ιουνίου

Το πορτρέτο ενός πάντα χαμογελαστού επιχειρηματία (Χαβιέ Μπαρδέμ), ο οποίος αν και αντιμετωπίζει σαν «οικογένεια» την οικογενειακή επιχείρησή του, δεν παύει να έχει το πορτοφόλι του καλύτερο σύμβουλο. Κυνικό χιούμορ και αλήθειες για τις εργασιακές συνθήκες των καιρών μας με τη σφραγίδα του δημιουργού του αριστουργήματος «Δευτέρες με λιακάδα».

«Moonage Daydream»

(Γερμανία, ΗΠΑ, 2022) Μπρετ Μόργκεν, 13 Οκτωβρίου

Κάτι σαν ντοκιμαντέρ για τον κορυφαίο βρετανό καλλιτέχνη Ντέιβιντ Μπάουι (1947 – 2016), ένα γεμάτο ενέργεια ψυχεδελικό ταξίδι εικόνων και λόγου που ξαφνιάζει με τον εντελώς αυθαίρετο, χύμα τρόπο που έχει γυριστεί. Χωρίς γραμμική αφήγηση, χωρίς κανέναν να μιλά για τον Μπάουι αλλά με όλες τις πλευρές του τελευταίου να ξετυλίγονται πάνω στην οθόνη, είτε με δικά του λόγια είτε μέσω των ευφάνταστων νέων εικόνων του σκηνοθέτη.

«EO»

(Πολωνία, Iταλία, 2022) Γέρζι Σκολιμόφσκι, 20 Οκτωβριου

Ο βετεράνος πολωνός σκηνοθέτης κατάφερε να βάλει τον θεατή στη θέση ενός γαϊδουριού μέσω του οποίου αφηγείται ένα μαρτυρικό οδοιπορικό σε αυτό το μοναδικό «καλλιτεχνικό κατηγορώ» απέναντι στο τεράστιο ζήτημα της βαρβαρότητας του ανθρώπου απέναντι στα ζώα.

«Φυγή»

(Flugt, διεθνής συμπαραγωγή με βάση από τη Δανία, 2021) Γιόνας Πόερ Ράσμουσεν, 3 Noεμβρίου

Πρωτότυπη, απρόβλεπτη, σχεδόν είδος από μόνη της, έγραψε ιστορία φέτος στα Οσκαρ έχοντας προταθεί σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες για μεγάλου μήκους παραγωγή: καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, καλύτερου ντοκιμαντέρ και καλύτερης διεθνούς ταινίας. Μια οπτική πανδαισία που συγκλονίζει με το μεγαλείο της εικαστικής ομορφιάς, το πολυσχιδές του περιεχομένου αλλά και την πολυεπίπεδη δραματουργία της.

«Κορσές»

(Corsage, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Γαλλία, 2022) Mαρί Κρόιτσερ, 17 Νοεμβρίου

Μακριά από τις λαμπρά στολισμένες ταινίες – «τούρτες» που έκαναν διάσημη τη Ρόμι Σνάιντερ στη δεκαετία του 1950, αυτό το κοκτέιλ ιστορίας και μυθοπλασίας δίνει μια διαφορετική διάσταση στην προσωπικότητα της  αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ (1837 – 1898) και μετατρέπεται σε ένα υπέροχο, σύγχρονο γυναικείο πορτρέτο χάρη στη «λοξή» σκηνοθετική προσέγγιση της Κρόιτσερ και τη θαυμάσια ερμηνεία της Βίκι Κριπς.