Ο πρώην ηγέτης των Εργατικών στη Μεγάλη Βρετανία Τζέρεμι Κόρμπιν έρχεται στην Ελλάδα για το συνέδριο του ΜέΡΑ25 (12-15 Μαΐου), προσκεκλημένος του Γιάνη Βαρουφάκη. Είναι μια αφορμή να σχολιάσει και να τοποθετηθεί αποκλειστικά στα «ΝΕΑ» για φλέγοντα θέματα όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι γαλλικές εκλογές και η Ακροδεξιά, η Αριστερά, το Brexit, οι Εργατικοί στη Μεγάλη Βρετανία και τα συνολικά διακυβεύματα στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Κύριε Κόρμπιν, καλώς έρχεστε στην Ελλάδα. Γιατί επιλέγετε το συνέδριο του ΜέΡΑ25 και ως αφορμή για την επίσκεψή σας στην Ελλάδα; Το λέω γιατί προσφάτως είχαμε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που απ’ όσο ξέρω υπήρχε η πρόθεση να προσκληθείτε…

Σχεδίαζα ένα ταξίδι στην Ελλάδα με τον Γιάνη Βαρουφάκη εδώ και αρκετό καιρό και είμαι στην ευχάριστη θέση να παρευρεθώ στο συνέδριο του ΜέΡΑ25 για να συζητήσω για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τη διεθνή αλληλεγγύη. Δεν γνωρίζω καμία άλλη πρόσκληση, αλλά φυσικά εργάζομαι με αριστερά και προοδευτικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη και μάλιστα στον κόσμο. Αυτό περιλαμβάνει και τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο συνεργάζομαι στην Ενιαία Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Μια γενική ερώτηση για την Ευρώπη. Είδαμε στη Γαλλία να εδραιώνεται μια ισχυρή πλατφόρμα της Ακροδεξιάς με τη Λεπέν και τον Ζεμούρ και παρά τη νίκη του Μακρόν. Από την άλλη, έχουμε κυβερνήσεις σε Πορτογαλία και Ισπανία με σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα. Ποια τάση και πώς θα υπερισχύσει προσεχώς στην Ευρώπη;

Πιστεύω ότι επειδή τα πράγματα είναι όπως είναι, δεν μπορούν να παραμείνουν και έτσι. Το παγκόσμιο σύστημα καταρρέει: κλίμα, χρέος, αλυσίδες εφοδιασμού, συγκρούσεις, ανισότητα. Το Κέντρο δεν μπορεί να αντέξει και, όπως σημειώνετε, είμαστε ήδη μάρτυρες της ανάπτυξης της Ακροδεξιάς σε πολλές χώρες. Εναπόκειται στην Αριστερά να παρουσιάσει μια ισχυρή και ελπιδοφόρα εναλλακτική λύση. Ξέρω ότι μπορούμε να το κάνουμε. Ο Μελανσόν έφτασε κοντά στο να νικήσει την Ακροδεξιά στις προεδρικές εκλογές και είμαι αισιόδοξος ότι τώρα η Αριστερά ενώνεται στη Γαλλία και ότι η ελπίδα ανατέλλει.

Ποια η θέση σας για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία; Πιστεύετε ότι η σωστή πάλη είναι κόντρα και σε Ρωσία και σε ΝΑΤΟ;

Καταδικάζω απερίφραστα την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είναι αδικαιολόγητη. Στο επίκεντρο τώρα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της κατάπαυσης του πυρός, η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων και μια συνολική διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων. Αυτή η συνολική διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων πρέπει σαφώς να περιλαμβάνει ουδέτερο καθεστώς για την Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να είχε καταλήξει στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η επέκταση του ΝΑΤΟ είναι λανθασμένη και πάει πίσω την υπόθεση της ειρήνης. Συνεπώς, όσοι από εμάς ζουν σε χώρες του ΝΑΤΟ πρέπει να επικρίνουν τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι κυβερνήσεις μας στην πρόκληση εντάσεων και στη δημιουργία των συνθηκών τις οποίες ο Πούτιν αξιοποίησε και έλαβε τη δολοφονική και ανόητη απόφασή του να εισβάλει στην Ουκρανία.

Το δικό σας σχέδιο για Ειρήνη και Δικαιοσύνη λαμβάνει πρωτοβουλίες για τον πόλεμο στη Μεγάλη Βρετανία;

Η θέση μας είναι πολύ απλή: οι πόλεμοι τελειώνουν με διάλογο και διαπραγμάτευση, οπότε ας βρούμε τρόπους να προχωρήσουμε γρήγορα σε αυτό και να τερματιστούν οι μάχες. Βραχυπρόθεσμα, μπορούμε να το πετύχουμε μέσω της οικοδόμησης ενός μαζικού, παγκόσμιου κινήματος ειρήνης που μπορεί να πιέσει τις κυβερνήσεις να προσέλθουν στο τραπέζι και να μιλήσουν. Μακροπρόθεσμα, αμφισβητούμε την πολεμική μηχανή: τη βιομηχανία όπλων, τους ιδιωτικούς στρατούς και την πολεμοχαρή πολιτική εξουσία των χωρών μας. Πασχίζουμε με κινητοποιήσεις στις χώρες και διεθνώς μέσω των Ηνωμένων Εθνών και άλλων φορέων για να φτάσουμε σε έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά. Και συμβάλλουμε στην οικοδόμηση εκείνων των θεσμών που μπορούν να διαχειριστούν και να επιλύσουν τις συγκρούσεις και να προωθήσουν πραγματικά μια διπλωματία μεταξύ των λαών.

Επειδή ανέφερα τη χώρα σας, τελικά πληρώσατε πολιτικά την εύθραυστη ισορροπία για το Brexit; Σήμερα πώς βλέπετε την εξέλιξή του;

Το Brexit διαίρεσε τον δυνητικό εκλογικό μας συνασπισμό και μας απορρόφησε όλη την προσοχή που έπρεπε να επενδυθεί σε πιο φλέγοντα ζητήματα. Θέλαμε να συσπειρώσουμε τους ψηφοφόρους του Οχι και του Ναι εναντίον των λίγων. Brexit σημαίνει δύο μάλλον διαφορετικά πράγματα. Είναι ένα πολιτικό ή πολιτιστικό σημαίνον στη βρετανική πολιτική και την κοινωνία. Αυτό θα απομακρυνθεί και θα αντικατασταθεί από άλλα. Το Brexit όμως ως πολιτικό σχέδιο έχει επιτευχθεί. Η έτερη όψη έχει να κάνει με το πιο πρακτικό σχέδιο για την αλλαγή της σχέσης της Βρετανίας με την ΕΕ. Κάτι τέτοιο θα έχει πολύ περισσότερες ανατροπές στο τέλος και εξαρτάται από τις εξελίξεις και στην ΕΕ. Πιστεύω ότι σε ορισμένους τομείς θα δούμε μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο, το κατά πόσον το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι σε θέση να ακολουθήσει ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο με κάποια απόσταση από τους κανόνες της ΕΕ, αυτό εξαρτάται από την πολιτική κατεύθυνση των κρατών της ΕΕ και της χώρας μου. Θα απομακρυνθούν από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, το οποίο θα σημαίνει είτε παραβίαση είτε αλλαγή των κανόνων της ΕΕ, όπως λέει ο Μελανσόν στη Γαλλία, ή θα παραμείνουμε «δεμένοι» σε αυτές τις πολιτικές; Είναι ένα ερώτημα τόσο για το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και για την ΕΕ και θα ήταν ανεξάρτητα από την επίσημη σχέση τους.

Η Ελλάδα φαίνεται να βγαίνει από την περιπέτεια της Covid-19. Θεωρείτε ότι είναι μια ευκαιρία και εδώ να μιλήσουμε για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας; Βγαίνουν ενισχυμένες αυτές οι ιδέες;

Για εμάς, το NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας) είναι το πιο πολιτισμένο πράγμα για το Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι μια μεγάλη νίκη που κατήγαγε ο βρετανικός λαός. Πάντα θα το υπερασπιζόμαστε. Αυτή τη στιγμή είναι τρομερά υποχρηματοδοτημένο και ιδιωτικοποιημένο. Οχι μόνο πρέπει να το αντιστρέψουμε αυτό, αλλά να δημιουργήσουμε μια Εθνική Υπηρεσία Φροντίδας για να διασφαλίσουμε ότι όλοι μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και χωρίς φόβο να αρρωστήσουν.

Κάτι τελευταίο. Κατηγορηθήκατε για αντισημιτισμό. Διαγραφήκατε από τους Εργατικούς. Επανήλθατε. Πώς απαντάτε σήμερα και ένα σχόλιό σας για τις πολιτικές του Κιρ Στάρμερ;

Είμαι μέλος του Εργατικού Κόμματος. Δεν έχω εκδιωχθεί από το Εργατικό Κόμμα για κανέναν λόγο, πόσω μάλλον για αντισημιτισμό, που είναι μια απεχθής μορφή ρατσισμού. Εχω αγωνιστεί κατά του ρατσισμού όλη μου τη ζωή και ως αρχηγός του κόμματος βελτίωσα το σύστημα αντιμετώπισης του αντισημιτισμού, το οποίο ήταν πραγματικά δυσλειτουργικό. Ο Κιρ Στάρμερ με έχει αναγκάσει να παρευρίσκομαι στη Βουλή ως ανεξάρτητος βουλευτής πάρα ως βουλευτής του Εργατικού Κόμματος. Είναι μια απόφαση που πήρε για πολιτικούς λόγους. Θα μπορούσε πολύ εύκολα να την αντιστρέψει. Για τις πολιτικές του κόμματός μας δεν είναι σαφές τι είναι οι Εργατικοί πια, δυστυχώς. Η ηγεσία δεν υπερασπίζεται τις λαοπρόβλητες πολιτικές που έχουν εγκριθεί από το Συνέδριο του κόμματός μας. Το επόμενο μανιφέστο θα είναι πιθανότατα πολύ λιγότερο φιλόδοξο από τα δύο ή τρία τελευταία, όταν οι ανάγκες για ένα τέτοιο όραμα – και οι συνδυαστικές πολιτικές με αυτό – έχουν μόνον αυξηθεί.