Οι εκτιμήσεις τους για τη δύναμη των πολιτικών κομμάτων διαφέρουν, ενίοτε και όσον αφορά τη σειρά κατάταξης από την τέταρτη θέση και κάτω. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο, την ερχόμενη Κυριακή, ομογνωμούν ως προς ένα βασικό συμπέρασμα: η κάλπη θα αναδείξει ένα αισθητά διαφοροποιημένο πολιτικό σκηνικό, με τα μεγαλύτερα κόμματα, τον κυβερνώντα Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ) και το αριστερό ΑΚΕΛ, να διατηρούν μεν την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα αλλά με πολύ περισσότερα κόμματα να περνούν το εκλογικό όριο του 3,6%. Κι αυτό αναμένεται να επιφέρει μεγάλες αλλαγές όχι μόνο ως προς τον πολιτικό χάρτη αλλά και ως προς την ουσία των πολιτικών διεργασιών.

Το Σύνταγμα

Γιατί; Διότι στην Κύπρο το σύστημα είναι προεδρικό. Τόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και η Βουλή των Αντιπροσώπων εκλέγονται σε χωριστές εκλογικές διαδικασίες, άμεσα από τον λαό, κάθε πέντε χρόνια – με μια διαφορά δύο χρόνων μεταξύ τους. Υπάρχει δε σαφής διάκριση ανάμεσα στην εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία, η οποία, ωστόσο, άλλαξε αναπόφευκτα ως προς τις αρμοδιότητες του προέδρου και αρχηγού του κράτους, ισχυροποιώντας την εκτελεστική εξουσία μετά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων και τη μη ύπαρξη τού (πάντοτε τουρκοκύπριου) αντιπροέδρου από το 1963.

Παρ’ όλ’ αυτά ο ρόλος της Βουλής είναι καθοριστικός καθώς τα πάντα περνούν από το κοινοβούλιο και ο πρόεδρος και το διορισμένο από τον ίδιο υπουργικό συμβούλιο πέραν των άμεσων δικών τους αρμοδιοτήτων χρειάζονται την έγκριση της Βουλής σε οτιδήποτε αφορά νομοθετήματα ή συναφείς πρωτοβουλίες αλλά και τον ίδιο τον προϋπολογισμό του κράτου. Αυτή λοιπόν η αλληλεξάρτηση προϋποθέτει μια όσο το δυνατόν καλύτερη συνεννόηση ανάμεσα στην εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία, μια προϋπόθεση η οποία εκ των πραγμάτων καθίσταται δυσκολότερη με την είσοδο πολλών κομμάτων και την αποδυνάμωση έτσι των άλλοτε κραταιών κοινοβουλευτικών συμμαχιών, έστω και εάν ως τέτοιες ήταν περισσότερο άτυπες.

Καθολική απαρέσκεια

Τα σκάνδαλα των τελευταίων όμως χρόνων και η ανάμειξη με τον έναν ή τον άλλον τρόπο των περισσοτέρων κομμάτων – και της κυβέρνησης – σε αυτά προκάλεσαν την απαρέσκεια των πολιτών με την υπάρχουσα κατάσταση, κάτι που αποτυπώθηκε ξεκάθαρα και σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, στην οποία ποσοστό 40% έως και 59% των ψηφοφόρων, αναλόγως κόμματος, δήλωσαν ότι δεν είναι ευχαριστημένοι από την επιλογή που έκαναν στις προηγούμενες βουλευτικές. Αυτό αναπόφευκτα οδηγεί σε εκ νέου μεγάλα ποσοστά αποχής αλλά και σε σημαντικές μετατοπίσεις ψηφοφόρων και σε ανακατανομές, από τις οποίες δείχνουν να ευνοούνται μικρότερα κόμματα αλλά και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις δυνάμεις ακραίες και κόμματα τα οποία βασίζονται στον λαϊκισμό. Τους νέους αυτούς πρωταγωνιστές των πολιτικών πραγμάτων στην Κύπρο αλλά και την εξήγηση για το νέο σκηνικό που αναδύεται θα γνωρίσουμε σε αυτή την τελευταία πριν από την κάλπη εβδομάδα, μέσα από καθημερινά ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ».