Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε ο Τσάβι Πασκουάλ, η μία ενδιαφέρουσα ατάκα ακολουθούσε την άλλη. Για τον Παναθηναϊκό, για το ελληνικό μπάσκετ, για το τι ζούσε στην Μπαρτσελόνα και τι ζει στον Παναθηναϊκό. Είπε και κάτι ακόμα: για το Φάιναλ Φορ. Εβαλε το «πρέπει» μπροστά. Για πρώτη φορά την τελευταία εξαετία μπαίνει ένα τόσο μεγαλοπρεπές «πρέπει» μπροστά από τις λέξεις «Φάιναλ Φορ».

Ναι, πρέπει ο Παναθηναϊκός να πάει στο Φάιναλ Φορ, διότι είναι μακριά απ’ αυτό απ’ το 2012. Δεν χωνεύεται εύκολα. Και πράγματι, υπάρχουν ορισμένες σταθερές που και του χρόνου θα έχουν τον πρώτο λόγο για να βρεθούν στην καλύτερη τετράδα της Ευρωλίγκας: η Ρεάλ, η Φενέρ, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει το μπάτζετ κανενός εκ των τριών. Ομως την ευτυχία μπορείς να τη βρεις και χωρίς λεφτά. Ή για να ακριβολογούμε με λιγότερα από όσα οι άλλοι, γιατί όταν οι Πράσινοι έχουν δώσει τόσα χρήματα για να κρατήσουν Καλάθη – Παππά, να αποκτήσουν τον Παπαπέτρου, να φέρουν τον υπέροχο Λάνγκφορντ και να επαναφέρουν τον έμπειρο Λάσμε, τότε δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει πως τσιγκουνεύονται. Ιδιαίτερα όταν σαν κερασάκι στην τούρτα μπαίνει ο Γιώργος Παπαγιάννης.

Ο ψηλός έρχεται και ισχυροποιεί σε μεγάλο βαθμό την φροντ λάιν του Παναθηναϊκού, που έχασε Σίνγκλετον – Γκάμπριελ και απέκτησε Λάσμε – Παπαγιάννη. Το λες και… νίκη.

Ο Παπαπέτρου έχει το κορμί για να ποστάρει και το σουτ για να απειλήσει, ο Λάνγκφορντ μπορεί να βάλει σουτ κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη, ο Παππάς θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο και σίγουρα άλλη ψυχολογία με το νέο συμβόλαιο: παίζει σημαντικό ρόλο το πώς νιώθει ένα παιδί που η ψυχολογία του επηρεάζει το παιχνίδι του.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τα λεφτά της Φενέρ και της ΤΣΣΚΑ, έχει όμως την τεχνογνωσία και υλοποίησε έναν υπέροχο μεταγραφικό σχεδιασμό που τον καθιστά πολύ ισχυρό. Ο συνδυασμός καλής ομάδας και θέλησης για την επιτυχία τον φέρνει στο… πάνω ράφι εκείνων που θα διεκδικήσουν την πρόκρισή τους στο Φάιναλ Φορ.

Τελευταία Νέα