«Η σπηλιά της πλαγιασμένης κυρίας»: αυτό σημαίνει στα ελληνικά το Ταμ Λουάνγκ Νανγκ Νον, το πλήρες όνομα του συμπλέγματος σπηλαίων της Βόρειας Ταϊλάνδης όπου παρέμειναν εγκλωβισμένοι επί 17 ημέρες 12 μικροί Ταϊλανδοί και ο βοηθός προπονητή τους στο ποδόσφαιρο. Ο θρύλος θέλει μια όμορφη πριγκίπισσα να κατέφυγε στο σπήλαιο μαζί με τον εραστή της –έναν κοινό θνητό. Ο πατέρας της έστειλε όμως στρατιώτες να τον σκοτώσουν, η πριγκίπισσα αυτοκτόνησε και τα γύρω βουνά πήραν το σχήμα του κορμιού της.

Η πρόσφατη ιστορία δεν δικαίωσε, ευτυχώς, τις δεισιδαιμονίες που κουβαλά η ταϊλανδική παράδοση. Βίντεο που δημοσιοποιήθηκε χθες δείχνει τα Αγριογούρουνα αδυνατισμένα αλλά με καλή διάθεση: κάποια χαμογελούν πίσω από τις νοσοκομειακές μάσκες που φοράνε, άλλα κάνουν το σήμα της νίκης. Εχασαν βέβαια κατά μέσο όρο δύο κιλά. Και θα μείνουν στο νοσοκομείο έως και 10 ημέρες. Κατόπιν, θα χρειαστούν ακόμη 30 ημέρες ανάρρωσης στο σπίτι. Μέχρι αργά χθες, κανένα δεν είχε ακόμα αγκαλιάσει τους γονείς του –τα οκτώ που βγήκαν πρώτα, τέσσερα την Κυριακή και τέσσερα τη Δευτέρα, τους είχαν δει απλώς από απόσταση δύο μέτρων. Οπως επισήμανε ωστόσο ο ο διευθυντής του νοσοκομείου του Τσιανγκ Ράι, «δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τη σωματική τους υγεία, πόσω μάλλον για την ψυχική τους υγεία. Εχουν όλα δυνατό μυαλό και δυνατή καρδιά».

Κάποια από αυτά άλλωστε, όπως ο 14χρονος Αντούλ Σαμ-ον, έχουν ήδη αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες στη ζωή τους: γεννημένος σε μια περιοχή της Μιανμάρ γνωστή για τον ανταρτοπόλεμο, την καλλιέργεια οπίου και το λαθρεμπόριο μεθαμφεταμίνης, ο Αντούλ αφέθηκε σε ηλικία έξι χρόνων από τους γονείς του σε μία εκκλησία βαπτιστών στην πόλη Μάε Σάι της Ταϊλάνδης, κοντά στα σύνορα με τη Μιανμάρ και το Λάος. Ο μικρός είναι άπατρις και πάμφτωχος. Αλλά ο καλύτερος της τάξης του, και στα μαθήματα και στα σπορ. Αυτός μίλησε αγγλικά με τους δύο βρετανούς δύτες που εντόπισαν τα παιδιά εννέα ημέρες μετά τον εγκλωβισμό τους. Απατρις είναι και ο 25χρονος βοηθός προπονητή που τα κράτησε ζωντανά και ήρεμα, χρησιμοποιώντας και τον διαλογισμό που είχε διδαχθεί τη δεκαετία που έζησε σε βουδιστικό μοναστήρι. Παρ’ ότι είχαν αρχικά κυκλοφορήσει φήμες πως μπορεί να διωκόταν ποινικά, κανείς δεν δείχνει να έχει τέτοιους σκοπούς, όλοι οι γονείς του εκφράζουν ευγνωμοσύνη. Στο μεταξύ, οι λεπτομέρειες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας όσον αφορά την επιχείρηση απεγκλωβισμού των Αγριογούρουνων επιβεβαιώνουν πόσο πολλοί λόγοι υπήρχαν να ανησυχεί κανείς.

Τα επίπεδα του οξυγόνου εντός του συμπλέγματος σπηλαίων έφθιναν επικίνδυνα. Και η κύρια αντλία νερού που κρατούσε τη στάθμη των υδάτων χαμηλά κατέρρευσε λίγες μόλις ώρες αφού βγήκε και το τελευταίο παιδί, την Τρίτη –δεκάδες δύτες και διασώστες που βρίσκονταν ακόμα εντός του Ταμ Λουάνγκ, μαζεύοντας εξοπλισμό και μηχανήματα, αναγκάστηκαν να βγουν εσπευσμένα.

Συγκλίνουσες πληροφορίες θέλουν να χορηγήθηκαν βαριά ηρεμιστικά (και όχι «ήπια αγχολυτικά», όπως υποστηρίζει η χούντα που κυβερνάει την Ταϊλάνδη από το 2014) στα παιδιά πριν από τον απεγκλωβισμό τους, ώστε να μην πανικοβληθούν μέσα στα σκοτεινά, στενά, υποβρύχια περάσματα. Δένονταν κατόπιν με έναν από τους δύο δύτες που είχαν αναλάβει να τα οδηγήσουν έξω –στα στεγνά κομμάτια της διαδρομής μεταφέρονταν με φορεία, χάρη σε ένα περίπλοκο σύστημα με τροχαλίες. Τελευταίος βγήκε ένας αναισθησιολόγος από την Αδελαΐδα της Αυστραλίας, ο δρ Ρίτσαρντ Χάρις, που έκανε διακοπές στην Ταϊλάνδη και έσπευσε να προσφέρει τη βοήθειά του: είχε άλλωστε και 30ετή εμπειρία ως δύτης. Εμεινε μαζί με τα παιδιά από την αρχή μέχρι το τέλος αξιολογώντας την υγεία τους, υποδεικνύοντας ποιο έπρεπε να βγει νωρίτερα και ποιο μπορούσε να περιμένει. Οταν πια βγήκε και ο ίδιος, πληροφορήθηκε τον θάνατο του πατέρα του.