Συγγενείς καρδιοπάθειες ονομάζονται οι παθήσεις της καρδιάς με τις οποίες γεννιέται ένα παιδί. Συνήθως είναι ελλείμματα στην κατασκευή της καρδιάς αυτά που ο κόσμος ονομάζει «τρύπες» μέσα στην καρδιά, στενώσεις στις βαλβίδες και σοβαρές βλάβες στην εσωτερική δομή και αρχιτεκτονική της καρδιάς. Μερικές από τις βλάβες αυτές είναι ασύμβατες με τη ζωή του παιδιού και είναι αδύνατον να επισκευαστούν χειρουργικά.

Ευτυχώς όμως, οι περισσότερες συγγενείς καρδιοπάθειες είναι διορθώσιμες με καρδιολογικές επεμβάσεις κατά τον καθετηριασμό της καρδιάς χωρίς εγχείρηση ή με καρδιοχειρουργική επέμβαση όταν είναι σοβαρές. Η εξέλιξη σήμερα της καρδιοχειρουργικής διασφαλίζει ολική διόρθωση των περισσότερων σοβαρών βλαβών. Περίπου ένα στα 100 παιδιά γεννιέται με κάποιο πρόβλημα στην καρδιά, όμως ευτυχώς συνήθως οι βλάβες αυτές είναι μικρές και αντιμετωπίσιμες.

Εάν το παιδί είναι τελείως ασυμπτωματικό, η συγγενής καρδιοπάθεια δεν είναι σοβαρή κατά κανόνα. Αντίθετα η εμφάνιση ενοχλημάτων σε ένα παιδί με καρδιοπάθεια σημαίνει κάτι σοβαρότερο. Το νεογέννητο με σοβαρή καρδιοπάθεια δεν αναπτύσσεται καλά. Η εύκολη κόπωση σε συνδυασμό με δύσπνοια είναι σύμπτωμα ανησυχητικό.

Το ίδιο ανησυχητική είναι η κυάνωση (μελάνιασμα) του παιδιού στην προσπάθεια ή στην ηρεμία. Κατά κανόνα κυάνωση παρουσιάζουν τα παιδιά που έχουν σοβαρές βλάβες στην καρδιά. Η κυάνωση δημιουργείται γιατί οι βλάβες στην καρδιά δεν επιτρέπουν στο αίμα να πηγαίνει στους πνεύμονες και να παίρνει το απαραίτητο οξυγόνο (π.χ. τετραλογία Fallot). Εξίσου ανησυχητικά συμπτώματα θεωρούνται οι συγκοπτικές κρίσεις κατά την προσπάθεια ή διάφορες αρρυθμίες. Αντίθετα τα φυσήματα που ακούει ο παιδίατρος και ανησυχεί τους γονείς με ένα απλό ηχωκαρδιογράφημα μπορεί να αποδειχθούν καλοήθη χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία.

Τα φυσήματα των παιδιών εφόσον το ηχωκαρδιογράφημα δεν απεικονίζει κάποια βλάβη θεωρούνται αθώα και ονομάζονται φυσήματα ροής. Τα φυσήματα ροής παράγονται από υπερδυναμική ροή του αίματος μέσα στην καρδιά όπως ο ήχος από τη ροή του νερού σε ένα μικρό ποτάμι. Οι συνηθέστερες συγγενείς καρδιοπάθειες που συνήθως αντιμετωπίζονται με καρδιολογικές και όχι χειρουργικές επεμβάσεις είναι η μεσοκολπική και η μεσοκοιλιακή επικοινωνία, ο ανοιχτός βοτάλειος πόρος καθώς και οι στενώσεις των βαλβίδων της πνευμονικής αρτηρίας και της αορτής.

Γενικά σήμερα οι εξελίξεις της επεμβατικής καρδιολογίας και της καρδιοχειρουργικής στην πλειονότητα των περιπτώσεων βοηθούν στο να επιστρέψει το παιδί στη φυσιολογικότητα.