Κάποιοι από τους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου. Γεγονός αδιαπραγμάτευτο, μια και η ταυτόχρονη παρουσία Κριστιάνο Ρονάλντο, Λουίς Σουάρες και Εντινσον Καβάνι στο ίδιο χορτάρι αυτομάτως τοποθετεί δίπλα δίπλα κάπου 1.400 γκολ καριέρας για τα αστέρια της Ρεάλ Μαδρίτης, της Μπαρτσελόνα και της Παρί Σεν Ζερμέν. Και όμως, αν υπάρχει ένα ματς στη φάση των 16 που δίνει την εντύπωση πως τα γκολ θα έρθουν με το σταγονόμετρο, αυτό είναι το Ουρουγουάη – Πορτογαλία. Η αποψινή σύγκρουση στο Ολυμπιακό Πάρκο του Σότσι (21.00), ανάμεσα σε δύο κλασικές δυνάμεις του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που μισούν να χάνουν περισσότερο από όσο αγαπούν να νικούν!

Λάτρεις της τακτοποίησης στον αγωνιστικό χώρο, εξολοθρευτές αντιπάλων, δύο ομάδες που σε αυτή τη φάση τους θα μπορούσαν να είναι… μία. Η Ουρουγουάη που καμαρώνει περισσότερο από την πρώτη θέση στο Α’ γκρουπ και τις τρεις νίκες σε ισάριθμα ματς, το χωρίς παθητικό ταξίδι (5-0) και οι Πορτογάλοι που μπορεί στο Β’ γκρουπ να δέχθηκαν αρκετά γκολ για το ποδοσφαιρικό DNA τους (5-4), αλλά που ας μην το συζητήσουμε περισσότερο: Ολοι ξέρουμε πως τώρα που σφίγγουν τα γάλατα θα «κυκλώσει» το σενάριο πρόκρισης στη… λεπτομέρεια. Στο «μισό» γκολ! Στη μέθοδο του Φερνάντο Σάντος που αν κάποιοι, πλην των Πορτογάλων, μπορεί να μιλούν ώρες ολόκληρες για την αφαρμογή της δεν είναι άλλοι παρά οι Ελληνες. Πρωταθλητές Ευρώπης οι Ιβηρες με τον «δικό μας» άνθρωπο. Ποιος ο λόγος λοιπόν να μη μείνουν πιστοί στο δικό του σχέδιο;

Αντίστοιχος σεβασμός στον δάσκαλο Οσκαρ Ταμπάρες. Στον «Ελ Μαέστρο» της Ουρουγουάης, που οδήγησε τη Σελέστε στην 4η θέση του Μουντιάλ 2010 και στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα έναν χρόνο μετά (2011). Εναν μεγάλο μαχητή της ζωής. Διαγνώστηκε πριν από χρόνια με το σύνδρομο Guillain-Barré, ένα σπάνιο νευρολογικό νόσημα στο οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα –συνήθως στα χέρια και τα πόδια. Αυτό όμως δεν τον πτόησε ποτέ. Εχει συμπληρώσει 12 χρόνια στον πάγκο της Εθνικής Ουρουγουάης. Μάλλον τα 12 καλύτερα χρόνια της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας της.

Ποιος Φορλάν; Ο Γοδίν!

Ο «καθηγητής» του ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης συμπληρώνει μία δεκαετία στη δεύτερη θητεία του στον πάγκο της εθνικής ομάδας της χώρας του, έχοντας να επιδείξει σπουδαίες επιτυχίες, με αποκορύφωμα την κατάκτηση της 4ης θέσης στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής (2010). Σε αυτά τα χρόνια έχασε τον Ντιέγκο Φορλάν, ηγέτη και δημιουργό. Του προέκυψε όμως ο Ντιέγκο Γοδίν, ίσως ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός σε αυτή την πρώτη φάση του Μουντιάλ. Αχτύπητο δίδυμο με τον Χοσέ Μαρία Χιμένες, μα πάνω από όλα ο «αρχηγός» που χρειάζεται κάθε σύνολο. Για να τον δούμε απόψε απέναντι στον Κριστιάνο Ρονάλντο, που κόντρα στο Ιράν έγινε ο πρώτος Πορτογάλος που έχασε πέναλτι σε Μουντιάλ από το μακρινό 1966! Ο CR7 στα 33 του χρόνια δείχνει έτοιμος για το Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του (μετρά ήδη 4 γκολ). Η επιτυχία και η αποτυχία όμως απόψε είναι που συναντούν τη διαχωριστική γραμμή τους. Το μεγαλύτερο ματς, μέχρι το επόμενο.