Πέρα από τη θετική υποδοχή που είχε η ταινία στην εποχή της (1962) –ακόμη κι ο μέγας Ιονέσκο την είχε αποθεώσει στη «Φιγκαρό» -, η «Ηλέκτρα» σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη στέκει ως τεκμήριο της πολιτιστικής άνοιξης στη δεκαετία του ’60, την τελευταία ίσως περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα απέκτησε μια σύγχρονη «μυθολογία». Κι εδώ είναι το παράδοξο, αλλά απολύτως αποδεκτό για την τέχνη: βασισμένος στην τραγωδία του Ευριπίδη, ο έλληνας σκηνοθέτης δεν διασκευάζει το θεατρικό κείμενο, αλλά δημιουργεί εξ αρχής μια αυθύπαρκτη ταινία προσαρμοσμένη στο προσωπικό του ύφος (ασπρόμαυρα τοπία από την αγροτική ύπαιθρο, νυχτερινά πλάνα). Η Ηλέκτρα της Ειρήνης Παπά είναι μια διαχρονική ηρωίδα (αν όχι σύγχρονη) που καταργεί τις χωροχρονικές δεσμεύσεις. Πλαισιώνεται μάλιστα από κορυφαίους ερμηνευτές της εποχής –Γιάννης Φέρτης, Αλέκα Κατσέλη, Μάνος Κατράκης, Νότης Περγιάλης κ.ά., ενώ τη μουσική υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης. Η ταινία προβάλλεται αύριο 30/6 στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου στις 21.30.

Τελευταία Νέα