Μουντιάλ χωρίς ίντριγκα και… ανταρσία δεν υπάρχει. Κάθε διοργάνωση κρύβει πίσω της μια ιστορία που δεν έχει να κάνει με ποδόσφαιρο. Δεν έχει να κάνει με γκολ, ντρίμπλες, μαγικά. Που τα συναισθήματα δεν είναι η χαρά και η λύπη, αλλά κυριαρχεί ο θυμός.

Το Μουντιάλ της Ρωσίας δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Ο Νίκολα Κάλινιτς αρνήθηκε να μπει στο γήπεδο στο ματς της Κροατίας με τη Νιγηρία. Ο Ντάλιτς τον φώναξε κοντά του στο τελευταίο δεκάλεπτο, με το ματς να έχει κριθεί υπέρ της ομάδας του. Ο Κάλινιτς αρνήθηκε να μπει στο γήπεδο. Επικαλέστηκε τραυματισμό, αλλά κανείς δεν τον πίστεψε. Ο Ντάλιτς είπε πως το έχει κάνει ξανά. Και τον έστειλε πίσω στην Κροατία να παρακολουθήσει από εκεί το υπόλοιπο της διοργάνωσης.

Ο Μανωλάς και ο Παναγούλιας

Το μακρινό 1994 η Εθνική Ελλάδας έκανε την παρθενική της εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ηταν σε εκείνο των Ηνωμένων Πολιτειών και οι Ελληνες της Αμερικής αδημονούσαν για να δουν στα… μέρη τους την εθνική μας ομάδα. Οι χορηγοί το ίδιο. Θέλησαν να το εκμεταλλευτούν όσο περισσότερο μπορούσαν.

Η αποστολή πήγαινε από εκδήλωση σε εκδήλωση και ο ομοσπονδιακός προπονητής Αλκέτας Παναγούλιας, όταν υποψιάστηκε πως κάποιοι παίκτες δυσανασχετούν, απείλησε πως όποιος δεν πάει σε εκδήλωση χορηγού, θα τον στείλει πίσω στην Ελλάδα. Τελικά βρέθηκε παίκτης που δεν πήγε. Ο Στέλιος Μανωλάς. Αλλά δεν έφυγε ποτέ από την Αμερική και αγωνίστηκε κανονικά.

Η αποχώρηση του Ρόι Κιν

Παραμονές του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, ο φίλαθλος κόσμος της Ιρλανδίας… σοκαρίστηκε από την είδηση που μάθαινε. Ο Ρόι Κιν αποχωρούσε από την προετοιμασία και λίγες μέρες αργότερα δήλωνε την οριστική απόσυρσή του από την εθνική ομάδα.

Ενας καβγάς με τον προπονητή τερματοφυλάκων Πατ Μπόνερ, η κατάσταση των προπονητικών εγκαταστάσεων στο νησί Σάιπαν, όπου γινόταν η προετοιμασία και η κριτική που άσκησε ο Κιν προς την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας έφεραν τη ρήξη. «Κάποιοι νόμιζαν πως είναι προπονητές. Αναρωτιέστε γιατί τραυματίζονται οι παίκτες; Σε έναν τέτοιο αγωνιστικό χώρο τι θέλετε να κάνουν», έλεγε ο Κιν.

Η επανάσταση των Γάλλων

Το 2010 η Γαλλία προσγειώνεται στη Νότια Αφρική με πολλά όνειρα. Ονειρα που έφταναν μέχρι το τέλος και την κατάκτηση του τροπαίου. Ονειρα που θα «πέθαιναν» από τον όμιλο κιόλας. Κατά τη διάρκεια της ήττας από το Μεξικό, μόλις στο δεύτερο παιχνίδι της φάσης των ομίλων, ο Νικολά Ανελκά εξαπέλυσε απίστευτη επίθεση με ύβρεις κατά του Ρεϊμόν Ντομενέκ και επέστρεψε στο σπίτι του, μετά την άρνησή του να ζητήσει συγγνώμη.

Την επόμενη μέρα, ο αρχηγός της ομάδας Πατρίς Εβρά είχε έντονη λογομαχία με τον γάλλο ομοσπονδιακό, με τους διεθνείς να μποϊκοτάρουν και να απέχουν από τις προπονήσεις για μία ημέρα διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση που είχε ληφθεί για τον Ανελκά, ο οποίος λίγο αργότερα ανακοίνωσε την απόφασή του να μην αγωνιστεί ποτέ ξανά με την εθνική ομάδα. Και τα 23 μέλη της αποστολής των Τρικολόρ σ’ εκείνο το Μουντιάλ τιμωρήθηκαν με τη μη κλήση τους στο επόμενο επίσημο ματς της Γαλλίας (ένα φιλικό με τη Νορβηγία), ενώ επιβλήθηκαν κυρώσεις σε τέσσερις ποδοσφαιριστές (Εβρά, Ριμπερί, Τουλαλάν, Αμπιντάλ) που πρωτοστάτησαν στην ανταρσία.

Το σκάνδαλο της Γαλλίας πήρε και πολιτικές διαστάσεις. Οι χορηγοί της Εθνικής κράτησαν αποστάσεις, ενώ οι πολιτικοί αντίπαλοι του Νικολά Σαρκοζί θέλησαν να το εκμεταλλευτούν, δίνοντας μεγάλες διαστάσεις. Οσο για τον Τύπο της χώρας; Αποκαλούσε ανέκδοτο της Γαλλίας την εθνική ομάδα…

Τελευταία Νέα