Το να μπορείτε να πείτε «όχι» στο παιδί σας δεν σας κάνει κακούς γονείς, αρκεί να μην κάνετε κατάχρηση και να μάθετε να το χρησιμοποιείτε εποικοδομητικά, έτσι ώστε να του καταστήσετε σαφές ποια είναι τα όρια στη συμπεριφορά του. Το πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να αναγνωρίσουμε πότε έχουμε δίκιο να πούμε «όχι», για να του προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή διαπαιδαγώγηση.

Όταν γίνεται επιθετικό

Η άσκηση βίας δεν είναι ποτέ επιτρεπτή. Όταν λοιπόν το παιδί μας επιτίθεται και χτυπά τα αδέρφια του, τους φίλους του ή ακόμα και εμάς, θα πρέπει κατηγορηματικά και απλά να διευκρινίσουμε ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ δεκτή. Μαζί με το «όχι» μας στη βία, όμως, θα πρέπει να βρούμε τον λόγο της επιθετικότητάς του έτσι ώστε να το βοηθήσουμε να την ξεπεράσει.

Όταν θέλει να γίνει το δικό του

Αν το μικρό σας επιμένει να πάτε σινεμά ενώ έχετε συμφωνήσει να δείτε τη γιαγιά και τον παππού, θα πρέπει να του υπενθυμίσετε τι έχετε ήδη προγραμματίσει και να του δώσετε να καταλάβει ότι πρέπει να τηρούμε τις υποσχέσεις μας. Μαζί μ’ αυτό, θα πρέπει επίσης να του εξηγήσετε πόσο σημαντικό είναι ν’ αφιερώνουμε χρόνο σε κάποια από τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να μην τον βλέπουμε σαν μια αγγαρεία που μας επέβαλαν.

Σε μια περίπτωση όπως αυτή, μετά το «όχι», μπορείτε να τα βρείτε… στη μέση και να συμφωνήσετε να δείτε την αγαπημένη ταινία του παιδιού μία άλλη μέρα. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να συνδέσετε τα δύο γεγονότα κάνοντας το παιδί να νομίζει ότι πρόκειται για επιβράβευση επειδή έκανε μία παραχώρηση.

Όταν ζητά να κάνουμε κάτι που μπορούν να κάνουν μόνο του

Το να μάθουμε στα παιδιά μας να είναι αυτόνομα, ανάλογα πάντα με την ηλικία τους, είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που θ’ αντιμετωπίσουμε ως γονείς. Ο τρόπος, λοιπόν, να πετύχουμε τον στόχο μας είναι να μην τους δίνουμε τα πάντα έτοιμα, εφόσον έχουν ήδη κατακτήσει κάποιες ικανότητες. Όταν, για παράδειγμα, το μικρό μας μας ζητάει να του κόψουμε το φαγητό ή να του δέσουμε τα κορδόνια του ενώ και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να αυτόεξυπηρετηθεί, δεν θα πρέπει να ενδώσουμε στην απαίτησή του. Μαζί με το «όχι», θα πρέπει να το ενθαρρύνουμε να κάνει αυτά που μπορεί, μόνο του, χωρίς τη δική μας βοήθεια.