Τα δεδομένα που αφορούν το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, περιγράφουν ένα νοσηλευτικό ίδρυμα που λειτουργεί με ρυθμούς εργοστασίου. Στα εργαστήρια του Ευαγγελισμού πραγματοποιούνται ετησίως 8,5 εκατομμύρια εξετάσεις, διενεργούνται πάνω από 12.000 επεμβάσεις (οι πιο πολλές «βαριές»), ενώ στις κλινικές του νοσηλεύονται ετησίως τουλάχιστον 60.000 ασθενείς.

Το μέσο κόστος νοσηλείας ανά ασθενή υπολογίζεται στα 2.100 ευρώ ενώ το νοσηλευτικό ίδρυμα – όπως και όλα τα υπόλοιπα του ΕΣΥ – έχει ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του στους ανασφάλιστους πολίτες που χρήζουν περίθαλψης με τον δαπανώντας τουλάχιστον 7 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Συνεπώς, μόνον για τους νοσηλευόμενους η επιχορήγηση του νοσοκομείου θα έπρεπε να ξεπερνά τα 125 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, εντούτοις εκτός από το νυστέρι στους προϋπολογισμούς, άλυτο παραμένει και το θέμα των επιχορηγήσεων για τους ανασφάλιστους.

«Τα προηγούμενα χρόνια για λειτουργικές δαπάνες το ποσό κυμαινόταν περίπου στα 110 εκατ. ευρώ (με τις πρόσθετες επιχορηγήσεις). Το ίδιο ποσό προβλέπεται και για το 2018 τη στιγμή που οι ανάγκες αυξάνονται», προειδοποιεί ο διευθυντής Καρδιολογίας, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας και Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων κ. Ηλίας Σιώρας.

Ο ίδιος δε σημειώνει ότι «πάντα προέκυπταν προβλήματα έγκαιρης και επαρκούς προμήθειας αντιδραστηρίων, υγειο­νομικού υλικού, φαρμάκων κλπ. υλικών, από τα πιο μικρά σε δαπάνη (λαβίδες, αντιδραστήρια, απλά χειρουργικά εργαλεία κλπ.) μέχρι τα πιο δαπανηρά (καθετήρες, ορθοπεδικά υλικά, βηματοδότες, νευροδιεγέρτες κλπ.). Το φαινόμενο εντάθηκε την τελευταία 10ετία. Αντίστοιχα, όλα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι κατά το ίδιο διάστημα αυξήθηκε και η νοσηρότητα του πληθυσμού».

Υπό τα δεδομένα αυτά, ο κ. Σιώρας περιγράφει μία θλιβερή πραγματικότητα με τελικούς αποδέκτες τους ασθενείς. «Δεν μπορούμε να ζούμε με την αγωνία (κι εμείς και οι ασθενείς μας) αν και πότε θα έχουμε αντι­δραστήρια για εξειδικευμένες εξετάσεις ή πότε θα έρθει η λυχνία για τον αγγειογράφο, πότε θα συντηρηθούν τα παλαιά, πέραν της 15ετίας, μηχανήματα (μικροσκόπια, ενδοσκόπια, αξονικός, μαγνήτης, υπέρηχοι, ακτινολογικά, τεχνητός νεφρός κλπ.)», σημειώνει.

Ο ίδιος δε διευκρινίζει ότι μετά από 31 χρόνια υπηρεσίας στον «Ευαγγελισμό» και εκλεγμένο μέλος της Διοίκησης επί εφτά συνεχείς θητείες, μπορεί να τοποθετηθεί τεκμηριωμένα για ορισμένα κύρια ζητήματα που αφορούν τον προσανατολισμό του μεγαλύτερου Νοσοκομείου της χώρας.

Όμως αντί το νοσοκομείο να εκτελεί το ρόλο του, που δεν θα έπρεπε να είναι άλλος από το να καλύπτει ανάγκες του πληθυσμού σε τριτοβάθμιο και τεταρτοβάθμιο ακόμη επίπεδο, χρόνο με το χρόνο εξαναγκάζεται σε περικοπές.

Η αγωνία ενός γιατρού

Έτσι, σε μία προσπάθεια να αναδείξει το πρόβλημα και τις δυσλειτουργίες της υποχρηματοδότησης, ο κ. Σιώρας αναφέρει στην ανοχτή επιστολή του μία προς μία τις εξειδικευμένες λειτουργίες που πραγματοποιούνται σε πολλά τμήματα και αναδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης του:

*Μεταμοσχεύσεις νεφρών, περίπου 30 κατ’έτος με αυξητικό ρυθμό.

*Μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών (αλλογενείς και από εναλλα­κτικούς δότες), πάνω από 80 ετησίως (το μεγαλύτερο κέντρο στην Ελλάδα) με πολύ μακρές νοσηλείες.

*Όλο και αυξανόμενος αριθμός λαπαροσκοπικών επεμβάσεων με ικανό κόστος η κάθε μία λόγω απαιτούμενων υλικών.

* 1.500 επεμβάσεις καρδιοχειρουργικές, θωρακοχειρουργικές και ενδαγγειακές (με τοποθέτηση stents στον αγγειογράφο). Αυξανόμενος ρυθμός με πολύ ακριβά υλικά.

* Νευροχειρουργικές επεμβάσεις, σε μερικές από τις οποίες χρειάζεται τοποθέτηση νευροδιεγέρτη (πολύ υψηλό κόστος).

*Την τελευταία διετία πραγματοποιήθηκαν 60 εμβολισμοί εγκεφαλικών αρτηριών στον αγγειογράφο. Το κράτος και οι ασθενείς «κέρδισαν» πάνω από 1 εκ. ευρώ συγκριτικά με τον ιδιωτικό τομέα, όπου πήγαιναν σχεδόν όλα τα ανευρύσματα. Όμως, δεν ήρθε από το κράτος ενίσχυση γι’αυτή την ανάγκη.

*Περίπου 1.500 υψηλού επιπέδου πράξεις στο εργαστήριο ηλεκτρο­φυσιολογίας (ablation, βηματοδότες, απινιδωτές, ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες). Μόνο στη Β΄ Καρδιολογική γίνονται το 40% των πανελ­λαδικά διενεργούμενων θεραπειών αρρυθμιών (ablations) και η λίστα αναμονής ξεπερνά το τρίμηνο.

*Αιμοδυναμικό εργαστήριο: Πάνω από 200 πρωτογενείς αγγειοπλαστικές τις πρώτες ώρες του οξέος εμφράγματος, 1.500 απλές στεφανιογραφίες και 700 με τοποθέτηση stents. Τεράστιος όγκος δουλειάς.

*Στα εργαστήρια: Βιοχημικό, Παθολογοανατομικό, Μικροβιολογικό, Ανοσολογίας, Ιστοσυμβατότητας, Αιμοπαθολογοανατομικό, Κυττα­ρολογικό, παρά τη μεγάλη έλλειψη προσωπικού και τον πεπαλαιωμένο εξοπλισμό διενεργείται τεράστιο έργο. Εκτός από τις 8,5 εκ. εξετάσεις ετησίως για εσωτερικούς και εξωτερικούς ασθενείς δέχονται συνεχώς δείγματα όχι μόνον από την Αττική, αλλά από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Για αρκετές εξετάσεις λειτουργούν ως Κέντρα Αναφοράς για διάγνωση ή επιβεβαίωση. Ο μειωμένος προϋπολογισμός προβλέπει 1,6 εκ. ευρώ για αντιδραστήρια συγκε­κριμένου εργαστηρίου, ποσό που επαρκεί για 6 μήνες.

*Λειτουργούν 100 εξειδικευμένες κλίνες (ΜΕΘ, ΜΑΦ, ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ, ΑΝΑΝΗΨΗΣ, ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ). Είναι κατανοητό ότι η ασφαλής λειτουργία τους δεν απαιτεί μόνο μόνιμο προσωπικό (τεράστιες οι ελλείψεις) αλλά και εξοπλισμό (ο υπάρχων είναι κατά βάση απαρχαιωμένος) και υψηλού κόστους αναλώσιμα.

*Οι Παθολογικές Κλινικές, οι Πνευμονολογικές, η Ενδοκρινολογική η Ογκολογική η Ρευματολογική, κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να αποκτήσουν έναν δικό τους καρδιο­γράφο, έναν απινιδωτή, ένα monitor, μια αντλία χορηγήσεως υγρών. Μετατρέπουν συχνά κοινές κλίνες σε «ΜΕΘ» λόγω υπερπληρότητας των κλινών Εντατικής, και στον «Ευαγγελισμό», και στο λεκανοπέδιο.

* Η Ψυχιατρική με τις 20 οργανικές κλίνες και τα 25 ράντζα στο διάδρομο έχει θρηνήσει και θύματα από τις κακές συνθήκες νοσηλείας , αλλά και άδικη καταδίκη νοσηλευτή που πλήρωσε ευθύνη της πολιτείας.

* Ένας παλαιάς τεχνολογίας μαγνητικός τομογράφος, ένας παμπά­λαιος αξονικός και ένας αξονικός 5ετίας, αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και μόνο τους νοσηλευόμενους. Έτσι έχουμε και δεκάωρα αναμονής μέχρι να γίνει η αξονική, πολυήμερη αναβολή μαγνητικής ή αξονικής για τους νοσηλευόμενους, με συνέπεια παράταση νοσηλείας ή παραπομπή σε ιδιωτικά εργαστήρια.

* Η αιμοδοσία λόγω έλλειψης προσωπικού έχει μειώσει εδώ και λίγα χρόνια τις βάρδιες για αιμοδότες από 11 σε 6! Αναμένει εδώ και 2 χρόνια να μετεγκατασταθεί σε ανθρώπινο χώρο.

*Η Νεφρολογική κλινική με δεκάδες αιμοκαθαιρόμενους ασφυκτιά λόγω έλλειψης προσωπικού και παλαιότητας μηχανημάτων (μηχανήματα αιμοκάθαρσης από το 1984).

* Οι Χειρουργικές κλινικές , η ΩΡΛ , οι Ορθοπεδικές , η Γναθοχειρουργική , η Οφθαλμολογική, η Ουρολογική , η Πλαστική χειρουργική, οι Καρδιο-Θωρακο –Αγγειοχειρουργική, αναμένουν εναγωνίως τη λειτουργία των 9 κλειστών χειρουργικών αιθουσών και της νέας μονάδας . Μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμός είναι το ζητούμενο.

«Η συνολική εικόνα και τα επιμέρους παραδείγματα αναφέρονται για να καταδείξουν στους αρμόδιους ότι δεν επιτρέπεται το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας να υποχρηματοδοτείται. Γενικά, δεν επιτρέπεται ο όρος υποχρηματοδότηση όταν μιλάμε για διασφάλιση παροχών υγείας», καταλήγει ο κ. Σιώρας.