Την προσωπική σφραγίδα του Αλέξη Τσίπρα έχει η γενικευμένη επίθεση που σάλπισε το Μέγαρο Μαξίμου εναντίον όσων θεωρεί εχθρούς της κυβέρνησης, είτε πρόκειται για επιχειρηματίες είτε για ιδιοκτήτες ΜΜΕ είτε για πολιτικά κόμματα. Η ένταση με την οποία επιτίθεται το πρωθυπουργικό γραφείο –όπως φάνηκε και με την προχθεσινή επιθετική και άκρως προσβλητική τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου κατά των «ΝΕΩΝ» και του «Βήματος» –αναδεικνύει το στρατηγικό σχέδιο του ίδιου του Πρωθυπουργού: ακραία πόλωση μέχρις εσχάτων. Είναι η πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση που έχει φθάσει σε τέτοια επίπεδα η επιθετική στάση μιας κυβέρνησης εναντίον όσων θεωρεί ότι την αντιπολιτεύονται. Ακόμα και σε περιόδους μεγάλης πολιτικής έντασης και σε άκρως τοξικό πολιτικό περιβάλλον, όπως για παράδειγμα την περίοδο 1989-1993, εν μέσω της σφοδρής σύγκρουσης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και της πολεμικής ατμόσφαιρας μεταξύ του τότε προέδρου της ΝΔ με παραδοσιακούς εκδότες, δεν υπήρχε ένταση όπως η σημερινή. Η στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου το επόμενο διάστημα και στον δρόμο προς τις εκλογές θα έχει στον πυρήνα της την εξής αρχή: «Οσοι δεν είναι φίλοι μας είναι εχθροί μας». Παράλληλα, θα επιχειρηθεί η πλήρης απαξίωση σε όλα τα επίπεδα όσων εχθρεύονται την κυβέρνηση, κατά το πρωθυπουργικό επιτελείο, και θα στοχοποιούνται στον ύψιστο βαθμό. Αυτή η στάση του πρωθυπουργικού επιτελείου έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση και εντός των τειχών της κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι επειδή είναι κεντρική απόφαση και προσωπική επιλογή του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα δεν υπάρχουν ηχηρές διαφοροποιήσεις. Την ίδια στιγμή υπάρχει από ευρύτερους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους η εκτίμηση ότι τα όσα γίνονται πλήττουν την εικόνα του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο ποτέ στο παρελθόν δεν είχε επιτεθεί με τέτοια ένταση και σφοδρότητα κατά προσώπων που θεωρεί πολιτικούς αντιπάλους.

Πλήγμα στο κράτος δικαίου. Επίσης ουδέποτε διανοήθηκε κανείς από το πρωθυπουργικό επιτελείο αλλοτινών εποχών να προδικάσει τι θα συμβεί με διάφορες υποθέσεις που ερευνώνται και να πλήξει στην καρδιά του το κράτος δικαίου, αμφισβητώντας το κατοχυρωμένο εδώ και αιώνες τεκμήριο της αθωότητας. Επί της ουσίας, όπως λένε πρόσωπα με υψηλό κύρος και μακρά διαδρομή στο Κοινοβούλιο, ουδέποτε είχε παρακαμφθεί η βασική διάκριση των εξουσιών που αποτελεί θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας. Και αυτό το θεσμικό ατόπημα φέρει την υπογραφή του ίδιου του Πρωθυπουργού, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα πρόσωπα. Ακόμη αναφέρουν ότι οι συγκεκριμένες ενέργειες του Μεγάρου Μαξίμου, όπως προκύπτει και από τη συνεχή επιθετική ρητορική του Δημήτρη Τζανακόπουλου, στενού και βασικού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα, τροφοδοτούν το αρρωστημένο πολιτικό κλίμα με επιθέσεις επί δικαίων και αδίκων.

Σκανδαλολογία. Παράλληλα, ο Πρωθυπουργός επενδύει πολλά στο σκηνικό ακραίας πόλωσης που έχει στηθεί με το σκάνδαλο Novartis στο προσκήνιο. Και γι’ αυτό από το Μέγαρο Μαξίμου επέλεξαν τη μετωπική σύγκρουση με κεντρικό άξονα τη Δικαιοσύνη και διάφορες αμαρτωλές υποθέσεις από το παρελθόν, για τις οποίες, όπως λένε κυβερνητικά στελέχη, βαρύνεται ο δικομματισμός. Μάλιστα, ο Πρωθυπουργός προεξοφλείται ότι αύριο, κατά την ομιλία του στη Μυτιλήνη στο πλαίσιο του αναπτυξιακού συνεδρίου, θα επανέλθει στις διάφορες υποθέσεις που χαρακτηρίζει σκάνδαλα. Εξάλλου, στην κυβέρνηση έχουν αποφασίσει να πορευτούν μέσα σε κλίμα σκανδαλολογίας, επενδύοντας πολλά στην πλήρη απαξίωση του –κατά τη φρασεολογία των κυβερνητικών παραγόντων –«παλαιού διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος» που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, αλλά και των «συνοδοιπόρων» του, δηλαδή επιχειρηματιών, εκδοτών κ.ά.

«Κυνήγι μαγισσών». Ουσιαστικά σε αυτή την επιχείρηση αποδυνάμωσης των παλαιών κομμάτων και πολιτικών αλλά και οικονομικών παραγόντων, μη αρεστών στο Μέγαρο Μαξίμου, επιχειρείται να στηθεί ένα σκηνικό με «λαϊκά δικαστήρια» και «κυνήγι μαγισσών», ενώ ταυτόχρονα είναι σε πλήρη εξέλιξη, όπως τονίζεται και από τη ΝΔ, η «εργαλειοποίηση» της Δικαιοσύνης. Ο Πρωθυπουργός στις συνομιλίες του απορρίπτει ότι στήνεται μια κατάσταση που παραπέμπει στο «Βρώμικο ’89» και διαβεβαιώνει ότι δεν θα επιδοθεί η κυβέρνηση σε «κυνήγι μαγισσών». Ομως εν μέσω της σφοδρής κριτικής για ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου, ο Τσίπρας φαίνεται ότι έχει ξεχάσει το αυτονόητο, δηλαδή τον σεβασμό του τεκμηρίου της αθωότητας που είναι αδιαπραγμάτευτο, όπως έχει τονίσει και ο ίδιος παλαιότερα. Το ενδιαφέρον είναι ότι ακόμα και στο εσωτερικό του Υπουργικού Συμβουλίου ήδη διατυπώνονται –έστω χαμηλοφώνως –απόψεις όπως ότι ο κεντρικός στόχος της κυβέρνησης είναι η ομηρεία των πολιτικών αντιπάλων της και αυτό αποτελεί μια επιλογή που «δεν είναι win – win», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.