Η καθημερινότητα σήμερα διακατέχεται από την Επιστήμη της Ονοματολογίας και Ονοματοποιίας. Παλιότερα, μετά τις ταβέρνες, μανάβικα και μυθιστορήματα, ψάχναμε ονόματα μόνο για συνωμοσίες, πλεκτάνες και μυστικά σχέδια. Είχαμε: Προμηθέας, Ιέραξ, Ασπίδα. Ενώ το Σκόντα Ξάνθης μας έφερε αέρα κοσμοπολιτισμού, η Μακεδονία υπογράμμισε ότι το όνομα είναι η ψυχή μας. Προσπερνώντας ονομασίες για κρασιά και κόμματα, επεκταθήκαμε σε βαφτίσια κυβερνητικών προγραμμάτων –Καποδίστριας, Θησέας, Προκρούστης.. Τελευταίος θρίαμβος της Ονοματοποιίας ο καιρός:. Το «έρχεται ο Θησέας, ο καιρός» βελτίωσε το «Θα βρέξει» –αφού θυμόμαστε πόσο μας μούλιασε η Ευρυδίκη.

Καιρός λοιπόν να κατοχυρώσουμε το «Πρόγραμμα Ιορδάνης Ποταμός για την Εθνική Συνείδηση» (ΠΙΠΕΣ). Το πρόγραμμα αυτό καλλιεργεί την θεωρία και πρακτική της επιστημονικής ονοματολογίας εστιάζοντας σε 4 κατευθύνσεις: (α) Εντατική Ονοματολογία -νέες κατηγορίες ονομάτων. (β) Εκτατική Ονοματαλογία -νέα πεδία για ονόματα. (γ) Θεωρητική ονοματολογία –Μαγεία και Μόχλευση ονομάτων: και (δ) Θεσμική ονοματολογία –επιστημονική κατοχύρωση μέσω (ενιαίων) φορέων. Ακολουθούν δείγματα κάθε κατεύθυνσης:

Εντ.Ονομα.: Κρίμα να μην αντιπροσωπεύεται το Βυζάντιο στα ονόματα –αυτοί που είχαν μια τέτοια ευρηματικότητα –όπως Κωνσταντίνος Ε’ (Κοπρώνυμος) ή Ιουστινιανός Β’ (Ρινότμητος), αλλά και Βατάτζης, Αθηναΐς, Ευδοκία. Και γιατί όχι μάχες –Γαυγάμηλα, Μαντζικέρτ, Δερβενάκια –αλλά και ιστορικοί φορείς; (Οργανισμός Αποξήρανσης Κωπαΐδας, Ασφαλιστικό Ταμείο Προσωπικού του Ταμείου Νομικών). Πού είναι οι αφηρημένες έννοιες; (Σαφήνεια, εξυπνάδα, φιλότιμο). Οι χαρακτήρες της λογοτεχνίας; Μαντάμ Σουσού, Ζορμπάς, Καραγκιόζης. Το εθνικό συγκριτικό πλεονέκτημα σε φιλολόγους μετράει.

Εκτ.Ονομα.: Γιατί μόνο τις συνωμοσίες, τα σχέδια, τον καιρό και τα κατοικίδια; Γιατί καταραστήκαμε την οικονομία σε άψυχα αρκτικόλεξα –QE, ONE, AEΠ; Ποιος δεν θα προτιμούσε την «Διαπραγμάτευση Ηρόστρατος» το 2015, την «Aνάκαμψη Τάνταλος» το 2017 και το διαχρονικό «Ασφαλιστικό Αθανάσιος Διάκος»; Αλλά και τις «Αποκρατικοποιήσεις «Ο Γαργαντούας»», τις «Αστικές Συγκοινωνίες ο Ιώβ» ή τη «Δημοσιονομική προσαρμογή «Ο Μαθουσάλας»»; «Αντικειμενικές αξίες «Η ακρίβεια»»; κοκ.

Θε.Ονομα.: Στη Μαγεία Αρχαρίων διδάσκεται ότι η δύναμη πηγάζει από το μυστικό όνομα. Τι σημαίνει, όμως «Το όνομα είναι η ψυχή μας»; Τι έρχεται πρώτο, το όνομα ή η ψυχή; Αλλως: Ο γάτος μας ο Μπελάς ανοίγει το ψυγείο μόνος του και τρώει το τυρί. Θα έκανε το ίδιο αν τον λέγαμε Ψιψίνο ή Ομορφούλη; Δεν είναι σύμπτωση που ο Τ.Σ. Ελιοτ ασχολήθηκε με αυτό και με σύνθετες ονομασίες ως πρώτο θέμα στο Εγχειρίδιο Πρακτικής Γατικής.

Θεσμ.Ονομα.: Η θεσμική κατοχύρωση σε ενιαίους φορείς με ολιγομελή και ευέλικτα διοικητικά σχήματα. Από ό,τι φαίνεται, η ωρίμαση της νέας επιστήμης –π.χ. ως Σχολή σε νέο Πανεπιστήμιο –συμπίπτει χρονικά και με την ωρίμαση του Μακεδονικού αλλά και με τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Μη βιαζόμαστε, λοιπόν. Πρώτα να τεθεί το ζήτημα σε επιστημονική βάση.

Ο Πλάτων Τήνιος είναι επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς