Λόγω ηλικίας εκπροσωπεί τη νέα γενιά της Κεντροαριστεράς. Οι άσπονδοι φίλοι του, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι έχει ήδη «παλιώσει». Ο 38χρονος Νίκος Ανδρουλάκης, ο έτερος νικητής της χθεσινής κάλπης, έχει γαλουχηθεί πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ από τα φοιτητικά του χρόνια και ήδη μετρά αρκετά κομματικά ένσημα έχοντας περάσει μεταξύ άλλων από τη θέση του γραμματέα του κόμματος. Μια θέση βαριά, για την οποία στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είχε διστάσει να απειλήσει ακόμη και με τη διάλυση του Κινήματος. Εχει, επίσης, ένα κοινό με τον Αλέξη Τσίπρα, του οποίου, βέβαια, δηλώνει φανατικός εχθρός: την ιδιότητα του πολιτικού μηχανικού.

«Στον τόπο μας οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν με την αλλαγή γενεών στις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων», είπε σε μία από τις τελευταίες προεκλογικές του συγκεντρώσεις στη Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα του α’ γύρου αφήνει βέβαια μικρά έως μηδαμινά περιθώρια στον κρητικό ευρωβουλευτή να διεκδικήσει την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Η δεύτερη θέση που κλείδωσε, ωστόσο, και μάλιστα με αξιόλογη διαφορά από τους συνδιεκδικητές της και ιδίως τους Γιώργο Καμίνη και Σταύρο Θεοδωράκη ανεβάζει ακόμη περισσότερο τις πολιτικές μετοχές του. Κι όχι, δεν είναι γιος ή ανιψιός του Μίμη Ανδρουλάκη: κατάγεται από το Ηράκλειο και ο παλαίμαχος πολιτικός από το Λασίθι.

Στην προεκλογική περίοδο κράτησε χαμηλούς τόνους, μολονότι όπως παραδέχονται ακόμη και τα επιτελεία των συνυποψηφίων οι συγκεντρώσεις του έδειξαν ότι διαθέτει ρεύμα στην κοινωνία. Περισσότερο βγήκε στον αφρό όταν αμφισβήτησε στο πρώτο τηλεοπτικό debate τη συμφωνία Γεννηματά – Θεοδωράκη για τις χωριστές Κοινοβουλευτικές Ομάδες, αν και στο δεύτερο debate δεν ήταν τόσο αιχμηρός όσο ανέμεναν πολλοί.

Κι όμως, στο ξεκίνημα της προεκλογικής κούρσας τον Απρίλιο του 2017 συγκρούστηκε ανοιχτά με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και ο λόγος ήταν οι διαδικασίες που εκείνη ακολούθησε για τη συγκρότηση του νέου προοδευτικού φορέα. Συνεπικουρούντος μάλιστα του διαδόχου του στη θέση του γραμματέα Στέφανου Ξεκαλάκη, τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός φορέα από μηδενική βάση βάζοντας μάλιστα στο εγχώριο πολιτικό λεξιλόγιο τον όρο «επινέ», από το ιδρυτικό συνέδριο του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Με αφετηρία την ΠΑΣΠ. Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από την ΠΑΣΠ στα τέλη της δεκαετίας του ’90, στα χρόνια που ακόμη υπέβοσκε η κόντρα ανάμεσα στους «εκσυγχρονιστές» και τους «ακικούς» — τους οπαδούς, δηλαδή, του Ακη Τσοχατζόπουλου οι οποίοι είχαν πάρει κεφάλι στην πανίσχυρη τότε Νεολαία ΠΑΣΟΚ. Στα κεντρικά όργανα εκλέχθηκε για πρώτη φορά το 2008, ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Σύμπτωση ή όχι, τότε είχε κάνει την έκπληξη και είχε εκλεγεί στη δεύτερη θέση με πρώτη τη Φώφη Γεννηματά!

Στη θέση του γραμματέα ανελίχθηκε το 2013, επί προεδρίας Ευάγγελου Βενιζέλου. Με τον οποίο οι παροικούντες τη Χαριλάου Τρικούπη λένε πως πάντοτε είχε μια περίεργη σχέση: άλλοτε αλληλοϋποστήριξης και άλλοτε αποστασιοποιημένη. Τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είχε στηρίξει πάντως από το μετερίζι της Νεολαίας στα μεθεόρτια του Ζαππείου και της διαμάχης του με τον Γιώργο Παπανδρέου. Εξ ου και οι σχέσεις του με τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ήταν πάντοτε σχέσεις οργής.

Εμπειρα κομματικά στελέχη εκτιμούσαν ότι από τη θέση του γραμματέα είχε καταφέρει να φτιάξει τον δικό του μηχανισμό στη βάση και γι’ αυτό τον έβλεπαν αργά ή γρήγορα να κάνει το μεγάλο βήμα και να διεκδικεί την ηγεσία της παράταξης, μολονότι το 2014 μετακόμισε στις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής της Ελιάς (σ.σ. εξελέγη δεύτερος σε σταυρούς πίσω από την Εύα Καϊλή). Η όλη κομματική προϋπηρεσία του, εξάλλου, αλλά και οι γενικότερες αντιλήψεις του μαρτυρούν πως βρίσκεται κοντά στις παραδοσιακές ρίζες του ΠΑΣΟΚ με αριστερές αντιλήψεις. Πράγμα το οποίο, θεωρητικά τουλάχιστον, θα έφερνε σε δυσχερή θέση την Κουμουνδούρου ενώ και κατά τη θητεία του στο Ευρωκοινοβούλιο έχει επανειλημμένα και δυναμικά ταχθεί κατά της προσέγγισης των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από χθες το βράδυ πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι είναι λάθος του να οδηγήσει σε δεύτερο γύρο τη διαδικασία και ότι θα πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω. Ο ίδιος μπορεί να είναι 38 ετών, αλλά μετρά ήδη σχεδόν 20 χρόνια στα πασοκικά μετερίζια. Διαθέτει λοιπόν την εμπειρία και οξυδέρκεια να αποφασίσει για τον εαυτό του αν θα καταγραφεί ως νικητής ή ηττημένος.