Οταν μια ομάδα πιέζει ασφυκτικά και αναγκάζει την αντίπαλό της να γυρίζει την μπάλα συνεχώς στα μετόπισθεν, όταν δημιουργεί ευκαιρίες, όταν σβήνει κάθε εστία φωτιάς μπροστά στα καρέ της γρήγορα και αποτελεσματικά, δεν μπορεί παρά να παίρνει καλό βαθμό έστω και αν δεν νίκησε. Αν σε αυτό το κάδρο βάλετε τώρα και τη Μίλαν, έχετε ένα αριστούργημα. Είπαμε, η ΑΕΚ δεν νίκησε. Ούτε έχασε όμως. Ούτε φοβήθηκε. Κοίταξε το ιταλικό θηρίο κατάματα, με το θράσος και την εξυπνάδα που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις. Και κέρδισε. Πολλά. Κατ’ αρχάς το σπουδαιότερο· τον βαθμό της ισοπαλίας που ήταν και το ζητούμενο. Ακολούθως την περηφάνια της. Επειτα από μια οδύσσεια στην άγονη γραμμή της ελληνικής ποδοσφαιρικής επικράτειας, έπεισε ότι όχι απλώς επέστρεψε σε πρωταγωνιστικό επίπεδο αλλά και ότι δικαιούται να έχει φιλοδοξίες διάκρισης και στις εκτός συνόρων διοργανώσεις. Ναι. Η ΑΕΚ επέστρεψε και στην Ευρώπη. Και όποιος δεν την υπολογίζει θα παίζει το κεφάλι του. Ρωτήστε και τον Μοντέλα…