Στη ναΐφ ποδοσφαιρική σκέψη των φιλάθλων η κυρίαρχη άποψη για τον εκάστοτε προπονητή της αγαπημένης τους ομάδας σκιαγραφεί έναν άνθρωπο που ξέρει πολύ λιγότερα από τους ίδιους.

Ενδόμυχα όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο νιώθουμε αδικημένοι προπονητές, που δεν μας δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να δείξουμε την αξία μας.

Η επιλογή του προπονητή είναι η σημαντικότερη απόφαση που λαμβάνει μια ομάδα.

Παρά την κοινή πεποίθηση πως ο προπονητής κάνει τη λιγότερο βρώμικη δουλειά, στην πραγματικότητα είναι ο άνθρωπος από τον οποίο εξαρτάται όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον του συλλόγου.

Είναι αυτός που μπορεί να κτίσει, αλλά μπορεί και να γκρεμίσει. Με τις εύστοχες ή άστοχες επιλογές του, να προωθήσει ή να καταστρέψει την καριέρα πολλών ταλαντούχων παικτών. Να διώξει ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να γίνουν ηγέτες και να γράψουν τη δική τους ιστορία. Ή να φέρει ακριβοπληρωμένους και αμφιβόλου αξίας ποδοσφαιριστές που θα εξελιχθούν σε βαρίδια.

Λάθη κάνουν όλοι προπονητές. Ο Βενγκέρ, για παράδειγμα, έχασε μέσα από τα χέρια του παίκτες όπως ο Ιμπραΐμοβιτς και ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Ζοζέ Μουρίνιο έδιωξε τους Μάτα, Ντε Μπρόινε και Λουκάκου.

Το ζητούμενο, στο τέλος, είναι το θετικό ισοζύγιο. Ο Παναθηναϊκός κάηκε στον χυλό του Στραματσιόνι και τώρα φυσάει το γιαούρτι του Ουζουνίδη.

Τελευταία Νέα