Η ταινία του Αντρέι Ζουλάφσκι «L’ important c’ est d’ aimer» ξαναγύρισε στις μεγάλες οθόνες πριν από λίγες ημέρες, αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση κι ένα άρωμα καλοκαιριών μιας άλλης εποχής. Τότε που μας κυνηγούσε ο χρόνος, ακόμα. Τώρα πια μας έπιασε και πώς να του ξεφύγεις;

Και οι βασικοί συντελεστές; Με μια μαρμαρόπλακα για σκέπη. Η Ρόμι Σνάιντερ έχει φύγει από χρόνια, ο Κλάους Κίνσκι τη συνόδευσε κι ο πολωνός σκηνοθέτης, πλάι τους πια, συντροφιά με τον δάσκαλό του Βάιντα. Και τι έμεινε; Η αγάπη για μια ταινία που ο τίτλος της ήταν «Σημασία έχει ν’ αγαπάς».

Πόσο αληθινό και πόσο μοιραίο το να καθοδηγείσαι από αγάπη στις πράξεις και τις επιλογές σου. Πόσο κενό και πόσο ανούσιο το να σε καθοδηγούν άλλοι σε ό,τι πράττεις και πόσο θλιβερό αυτό να μην εκπορεύεται από αγάπη παρά μόνο από συμφέρον!

Ο έρωτας κλείνει το μάτι στον θάνατο κι εκείνος του χαμογελάει… Η αγάπη είναι ακραία, σκοτώνει! Το συμφέρον είναι ακόμη πιο ακραίο: σκοτώνει την αγάπη!

Η περίοδος των μεταγραφών ποδοσφαιριστών ή καλαθοσφαιριστών αποδεικνύει τα παραπάνω. Παίκτες που δήλωσαν λατρεία σε μια ομάδα και ορκίστηκαν αιώνια πίστη στο πρώτο θρόισμα του ευρωανέμου παρασύρθηκαν σαν σκόνη. Λησμόνησαν όρκους, ξέχασαν πάθη και λατρείες και παραδόθηκαν στο μοναδικό αίσθημα που μένει αναλλοίωτο από τον χρόνο, τον έρωτα για το κέρδος!

Σημασία έχει ν’ αγαπάς ό,τι κάνεις πράγματι, και οι περισσότεροι από αγάπη για την τρυφηλή ζωή, τα ακριβά αυτοκίνητα, τις καλλίπυγους υπάρξεις και την (εφήμερη) δόξα εκπορεύονται.

Ο Πούσκας αγωνιζόταν για την μπάλα, ο Πελέ για τη Βραζιλία (στην αρχή, γιατί μετά ήρθαν οι πολυεθνικές Σειρήνες), ο Μαραντόνα για την ηδονή του, ο Μέσι για τους τραπεζικούς λογαριασμούς του, ο Ρονάλντο για να διώξει την πιτυρίδα από την κώμη του…

Ολοι τελικά ένα κίνητρο είχαν και μια ανομολόγητη αγάπη που τους καθοδηγούσε.

Οσο κι αν προσπαθήσεις να πεις «σ’ αγαπώ» δίχως να το νιώθεις, δεν θα σου βγει παρά μια άναρθρη φράση.

Παράγοντες που ενεπλάκησαν στα αθλητικά δίχως πραγματική αγάπη για τις ομάδες τους χάθηκαν στη σκιερή γωνιά της αποτυχίας –κι αυτοί και οι ομάδες τους.

Οσο κι αν προσάπτει κάποιος υποτιμητικά επίθετα και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς στον ισχυρό άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός Δημήτρη Γιαννακόπουλο, δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει την αγάπη του για ό,τι κληρονόμησε.

Ο Λουκάς Μπάρλος ενεχυρίασε το σπίτι του για το συμφέρον της ΑΕΚ, ο Νίκος Γουλανδρής παραμέλησε τις επιχειρήσεις του για να λαμπρύνει τον Ολυμπιακό. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης λίπανε με την ψυχή του ώστε να απολαύσει την ανθοφορία του Τριφυλλιού…

Ο Γιάννης Αλαφούζος προσπάθησε, αλλά η αγάπη απουσίαζε από την προσπάθειά του, γι’ αυτό και δεν πέτυχε.

Οταν οδηγείς την ψυχή σου να κυλήσει πάνω σε δύο γραμμές που αδυνατείς να

παραλληλίσεις, ο εκτροχιασμός είναι αναπόφευκτος.

Σημασία έχει ν’ αγαπάς λοιπόν για να σου βγει με πάθος το «je t’ aime» σε ό,τι κι αν καταπιαστείς. Ακόμα και στη συλλογή ξέχειλων τραπεζικών βιβλιαρίων…

Τελευταία Νέα