Αναζήτηση
Από μικρός αγαπούσα το θέατρο παρόλο που δεν είχα δει πολύ. Με γοήτευε η σκηνή. Θεωρούσα πάντα ότι μου ταιριάζει και ήθελα από πάντα να το δοκιμάσω.
Οι πρώτες παραστάσεις που είδα σαν παιδί ήταν παιδικές, π.χ. «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι», όμως από τις πρώτες παραστάσεις που είχα δει ήταν μια διασκευή από τον «Ρωμαίο και την Ιουλιέτα».
Ο πρώτος μου ρόλος ήταν ο Τομ Γουίνφιλντ στο «Γυάλινο Κόσμο» του Τεννεσί Ουίλλιαμς.
Αν δεν έκανα θέατρομάλλον θα έκανα κάτι που είναι κοντά στο θέατρο…Μουσική.
Μια συμβουλή από τον δάσκαλό μου, τον Γιάννη Λεοντάρη, είναι να μην αργώ να παίρνω μπρος. Να βγάζω αυτό που με εκφράζει αμέσως και να μην το σκέφτομαι.
Πάνω στη σκηνή νιώθω Ελευθερία, έναν ευχάριστο φόβο για το τι μπορεί να γίνει, ζωντάνια και ενθουσιασμό.
Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχει συμβεί στο θέατρο.. δε μου έχει συμβεί κάτι τελείως περίεργο. Το πιο συνηθισμένο, να ξεχάσω λόγια και να πω άλλα.
Η παράσταση που πάντα θα θυμάμαι είναι το «Chicago» του Bob Fosse.
Το θέατρο για μένα είναι μια μορφή τέχνης διαφορετική από τις υπόλοιπες. Εκφράζεσαι με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και αυτό σε κάνει να το αγαπάς κάθε μέρα όλο και πιο πολύ.
Ονειρεύομαι να παίξω σε μεγάλες σκηνές της Ελλάδας και γιατί όχι και του εξωτερικού.
Info
• Ο Άχμεντ Αμπντελαζίζ σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
• Έκανε μαθήματα Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας με τους Γιάννη Λεοντάρη, Άννα Τσίχλη και Χριστίνα Ζώνιου.
• Εχει παίξει στις παράστασεις «Ποδάγρας ή Οιδίπους Τύραννος» (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2016 – Σκηνοθεσία Γιάννης Λεοντάρης), «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» (διασκευή – 6ο Θεατρολογικό Συνέδριο 2017 – Ναύπλιο με θέμα την ετερότητα στο θέατρο – memental theatre group).
• Πρόκειται να ερμηνεύσει τον ρόλο του Πίκατσου στην παράσταση του έργου «Οιδίπους» στο πλαίσιο του 2ου Reborn Festival σε διασκευή –σκηνοθεσία Σίμου Τζίτζη. Στο Θέατρο Θησείον (7/7/2017).
• Ο ίδιος λέει για τον ρόλο του «Στην παράσταση Οιδίπους, ο ρόλος μου είναι αυτός του Πίκατσου, ή αλλιώς του θεού Δία. Ο θεός που υποκινεί τον κόσμο και παρακολουθεί τα πάντα. Είναι μια διαφορετική πινελιά από τα συνηθισμένα και κάτι πρωτόγνωρο και για μένα, να παρουσιάζεται σε ένα έργο όπως ο Οιδίπους, ο θεός στη μορφή του Πίκατσου».
