Την έβδομη μέρα ο Θεός δεν ξεκουράστηκε, όοοχι· κάθησε και σκαρφίστηκε τι να δημιουργήσει για να μας παιδεύει. Σκέφτηκε, σκέφτηκε και στο τέλος σκάρωσε το ποδόσφαιρο!

Μεγάλη φτιάξη το ποδόσφαιρο τελικά! Ο,τι καημό και να ‘χεις, ό,τι σκοτούρα και να σε βασανίζει, χαζεύεις κάμποσα λεπτά παρακολουθώντας τον Ιγκουαΐν να «ζωγραφίζει» στο γήπεδο της Μονακό και ξεχνιέσαι. Βλέπεις τον Ρονάλντο να αυτοαποθεώνεται στη Μαδρίτη κι ανοίγεις το στόμα σαν ιπποπόταμος και χαζεύεις: ρε γίνονται αυτά τα πράματα; Γίνονται και παραγίνονται!

Μοναχά που δεν γίνονται έτσι ακριβώς στην Ελλάδα.

Στη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και τη δημοκρατία, λοιπόν, το ποδόσφαιρο ακόμα βρίσκεται «πάνω στα δένδρα» και οι στυγνές δικτατορίες λυμαίνονται τον χώρο.

Στη χώρα της ηλιοφάνειας και του απόλυτου λευκού, το ποδόσφαιρο ανασαίνει σε βαθύ σκοτάδι στου ερέβους το γειτόνεμα…

Παράδειγμα: Κύπελλο Ελλάδας, ο θεσμός που ενώ θα έπρεπε να ήταν γιορτή, κάθε χρονιά γίνεται βρόχος που συνεχώς σφίγγει γύρω απ’ όλους: τις αντίπαλες ομάδες, την ομοσπονδία, την Αστυνομία, τις πόλεις που το φιλοξενούν, τους οπαδούς, την πολιτεία…

Και πέρυσι ο τελικός είχε αναβληθεί, αν θυμάστε, για κάμποσες εβδομάδες δι’ ασήμαντον αφορμήν. Τελικώς ο τελικός τότε έγινε με φόντο άδειες κερκίδες! Οι θεατές είχαν τιμωρηθεί!

Το Κύπελλο απαξιώνεται από τους «μεγάλους» που αποκλείονται –«ποιο Κύπελλο, εμείς έχουμε τόσα, να σας δώσουμε μερικά…» –και υπερεκτιμάται από τους «μεγάλους» που δεν πέτυχαν, μέχρι που προκρίθηκαν στον τελικό, τίποτε άλλο –«ο απόλυτος στόχος το τρόπαιο του Κυπέλλου». Επίσης οι ισχυροί που κατακτούν πρωτάθλημα πολύ θα ήθελαν το νταμπλ, το οποίο όμως αν δεν κατακτήσουν δεν τρέχει τίποτα· με ένα «σιγά τ’ αβγά» καθαρίζουν και με τη συνείδησή τους και με τους αποχαυνωμένους οπαδούς τους πριν οι τελευταίοι τους κυνηγήσουν με τ’ αβγά!

Κάποτε, μέσω Κυπέλλου οι ομάδες ταξίδευαν στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Ο θεσμός έχει χρόνια καταργηθεί, αλλά η έξοδος στην Ευρώπη παραμένει ανοιχτή με την επιγραφή Γιουρόπα Λιγκ.

Επίσης κάποτε, πριν από περίπου δυο δεκαετίες, η ευρηματική ΕΠΟ είχε θεσπίσει διπλό τελικό Κυπέλλου! Οταν στην Αγγλία, σου λέει, σε ένα ματς στο Γουέμπλεϊ μαζεύεται τόσος κόσμος, γιατί να μην τα πάρουμε από δύο εδώ; Αποτέλεσμα; Ουδείς ενδιαφέρθηκε. Η απόλυτη απαξίωση!

Το 2006 ο τελικός Κυπέλλου είχε διοργανωθεί στο Παγκρήτειο, στο Ηράκλειο. Μονομάχοι οι Ολυμπιακός και ΑΕΚ. Αποτέλεσμα: 3-0 οι Ερυθρόλευκοι. Κάηκε η Κρήτη, κάηκε και το πλοίο «Ιεράπετρα» που μετέφερε τους ηττημένους οπαδούς στο λιμάνι της Ραφήνας.

Οι πόλεις της περιφέρειας πέφτουν στα ηρεμιστικά σαν μάθουν πως η ΕΠΟ «τιμάει» τον τόπο και «στέλνει» τον τελικό Κυπέλλου στο γήπεδό τους. Την περασμένη Παρασκευή αποφασίστηκε ο τελικός να γίνει στο Πανθεσσαλικό, την Τρίτη το γήπεδο «δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις», την Τετάρτη το μεσημέρι αυτό είναι και σ’ όποιον αρέσει: Βόλος, και κλαίνε τα τσιπουράδικα! Και τα μεσάνυχτα της Πέμπτης προς Παρασκευή άρχισαν ατέρμονες συσκέψεις!

Ενας τελικός Κυπέλλου σε ολόκληρο τον κόσμο, που ομνύει στο ποδόσφαιρο, είναι γιορτή· στην Ελλάδα, που αντί για την εικόνα της Παναγίας οι μικροί έχουν στο προσκεφάλι τους τον Ρονάλντο, είναι χτικιό.

Τελικός είναι, πού θα πάει, θα περάσει!

Τελευταία Νέα