Πλασάρεται για τα «αγνά βιολογικά» του προϊόντα. Και αυτό αποτυπώνεται στις γεύσεις, αφού όντως τα βιολογικά είναι πιο γευστικά στα απλά πιάτα. Ο,τι δοκίµασα στον cozy χώρο του Nice n Easy (Οµήρου 60,τηλ. 210.3617-201), αν µη τι άλλο ήταν γευστικό. Οι σαλάτες «ζωντανές», σε πολύ ταιριαστούς συνδυασµούς και αναλογίες λαχανικών και τυριών, ενώ οι βινεγκρέτ που τις λίπαιναν διακριτικά πρόσθεταν γεύση. Από τα πρώτα πιάτα µού άρεσαν πολύ τα µελιτζανοπιτάκια, το οποίο οπτικά σου έκοβε την όρεξη, αλλά γευστικά ήταν κορυφαίο. Καλά τηγανισµένα αλλά µε έλλειψη µυρωδικών ήταν τα βουβαλίσια κεφτεδάκια.

Το ψητό ταλαγάνι ήταν πλήρης αποτυχία, καθώς συνδύαζε τόσα γλυκά συστατικά, που τελικά είχε γεύση ζεστής µαρµελάδας. Ο σολοµός (και τα λαχανικά του) πολύ ωραία µαριναρισµένος και πολύ σωστά ψηµένος. Από κρέας δοκίµασα ταλιάτα η οποία ήταν γευστική µεν, αλλά φτωχά µαριναρισµένη. Θέµατα είχα και µε το σέρβις, αφού «έπεσα» σε νέο που δεν είχε καν ενηµερωθεί για βασικά υλικά των πιάτων. Τιµές από 20 έως 45 ευρώ το άτοµο. Το µενού επιµελείται ο σεφ Χρήστος Αθανασιάδης.

Ενθουσιάστηκα και πραγµατικά συγκινήθηκα από τις γεύσεις και την παρουσίαση των πιάτων στο Scala Vinoteca (Σίνα 50, τηλ. 210.3610-041). Ο σεφ Δηµήτρης Κοντόπουλος τιµά τη µαγειρική τέχνη µε πιάτα διεθνούς δηµιουργικής κουζίνας και καταφέρνει να δώσει γνώριµες ελληνικές γεύσεις συνδυάζοντας υλικά κυρίως ισπανικά και ιαπωνικά. Αρχισα το δείπνο µε µια µπουγιαµπέσα που µου άνοιξε την όρεξη, αλλά ανέβασε και τον πήχη για τα πιάτα που θα ακολουθούσαν. Για πρώτο πήρα τόνο µαριναρισµένο σε ισπανικό ξίδι τυλιγµένο σε καπνιστό, τραγανό φύλλο νόρι.
Ενα πιάτο δυο µπουκιές, αλλά τόσο γευστικό που θα µπορούσα να πάρω ακόµη δέκα. Τα πιάτα συνέχισαν να έρχονται το ένα καλύτερο και οµορφότερο από το άλλο. Οι συνδυασµοί στο καλαµάρι µε µανιτάρια σιτάκε, λουκάνικο τσορίθο, κρέµα από καραβίδα και φινόκιο ήταν µαγικοί και το πιάτο πίνακας conceptual art. Καταπληκτικό και υπέροχο πιάτο ακόµη και για πρωινό ήταν ο καπνιστός πουρές πατάτας, βουτύρου µε φέτες πάπιας, δύο τέλειους κρόκους αβγού και τρούφα. Εκτός από πιάτα υψηλής γαστρονοµίας, το ρουστίκ πιάτο µε κουνέλι ραγού –το οποίο κανονικά απεχθάνοµαι –ήταν επίσης άψογα µαγειρεµένο και γευστικό.

Γενικά θεαµατικά άψογο ήταν το αλάτι στα πιάτα και οι εντάσεις στις γεύσεις. Αυτό που απουσίαζε για να τα ανεβάσει σε άλλο επίπεδο ήταν µόνο το παιχνίδι µε τις υφές. Από τα γλυκά το προφιτερόλ µε τραγανά σού ήταν συγκλονιστικό, η lemon pie λιγότερο από µέτρια. Σέρβις άψογο. Φιξ µενού γευσιγνωσίας τεσσάρων πιάτων µε 34 ευρώ. Τιµή α λα καρτ από 45 έως 60 ευρώ το άτοµο. Από κρασί δεν γνωρίζω, αλλά όπως µου είπε ειδήµων που συµφάγαµε, οι συνδυασµοί που πρότεινε η σοµελιέ ήταν απόλυτα ταιριαστοί µε τα πιάτα.