Δεν είναι εύκολο πάντα να υπερασπιστεί κανείς την ανωνυμογραφία. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να υπερασπιστεί τους ανωνυμογράφους που πετάνε λάσπη, σπιλώνουν συνειδήσεις και κανιβαλίζουν ανθρώπους. Αλλά είναι αδύνατον να υπερασπιστεί εκείνους που το κάνουν στην υπηρεσία μιας κυβέρνησης. Εκεί η ελευθερία της έκφρασης, στο όνομα της οποίας κρύβονται από το φως ακόμη και τα πιο σκοτεινά υπόγεια των σόσιαλ μίντια, υπονομεύεται από τη σχέση τους με την κρατική εξουσία. Ανωνυμογράφος, μπλόγκερ, τρολ, ένας απλός πολίτης που εκφράζεται στο Διαδίκτυο; Οχι, υπάλληλος.

Εχει η ελληνική κυβέρνηση τέτοιους υπαλλήλους; Αφορμή για να τεθεί το ερώτημα στάθηκαν ένας αδόκητος θάνατος σε τροχαίο και τα συλλυπητήρια της κυβερνητικής εκπροσώπου. Ο άνθρωπος που έχασε τη ζωή του και πολλοί γνώριζαν στο twitter ως ανώνυμο λιβελογράφο ήταν συνεργάτης της. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος είχε υπάρξει θύμα του, αναρωτήθηκε εάν έχουν προσληφθεί και άλλοι με ανάλογα προσόντα από την κυβέρνηση. Ενας ανώνυμος μπλόγκερ που δεν έχει παραιτηθεί ποτέ από το δικαίωμά του να σκυλεύει ακόμη και τους νεκρούς της Marfin, δεν αναρωτήθηκε, εμφανίστηκε βέβαιος: τα τρολ δεν ζουν μόνο στα σόσιαλ μίντια, ζουν και στο Μαξίμου. Και είναι έμμισθα.

Αν συμβαίνει, δεν πρόκειται και για καμία πρωτοτυπία, το Κρεμλίνο έχει έναν στρατό από τρολ που τρομοκρατούν, σπέρνουν φήμες και ψευδείς ειδήσεις, διαστρέφουν την αλήθεια και καλλιεργούν θεωρίες συνωμοσίας. Σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, ο στρατός αυτός δεν δρα μόνο στο εσωτερικό της Ρωσίας αλλά και στο εξωτερικό –η Νορβηγία και η Εσθονία είναι μόνο δύο από τις χώρες που έχουν ζήσει την εισβολή των έμμισθων τρολ στο πετσί τους. Και την έχουν ζήσει όπως καθετί ανυπεράσπιστο εκεί ή εδώ: με απόλυτο τρόμο.

Τελευταία Νέα