Υπάρχει Αριστερά σήμερα; Αριστερά όπως την ξέραμε, δεν υπάρχει εδώ και είκοσι χρόνια. Παγκοσμίως. Η Ελλάδα, όμως, πάντα πρωτοτυπεί. Κάποιες οργανωμένες αριστερές ομάδες επένδυσαν σε ανέφικτες ιδεολογικές ερμηνείες, έφτιαξαν τον ΣΥΡΙΖΑ και ως αντιμνημονιακοί (κυρίως) έγιναν κυβέρνηση με τον Πάνο Καμμένο! Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αριστεροί, μόνο που στην εξουσία δύσκολα τους διακρίνεις!

Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης διαλύθηκαν και οι αυταπάτες. Κυριάρχησαν η παγκοσμιοποίηση, οι αγορές κι ο νεοφιλελευθερισμός. Και αντί εξ αντανακλάσεως οι προοδευτικές ιδέες περί κοινωνικού κράτους και κοινωνικής δικαιοσύνης να ενισχυθούν, περιήλθαν σε λήθαργο! Αντιθέτως, αναδεικνύονται εθνικιστικά ακροδεξιά σχήματα που διεκδικούν την επικράτησή τους, στην Ευρώπη και στην Αμερική. Σημεία των καιρών.

Στις αρχές του ’90 οι νικητές της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας έδρασαν ακαριαία και οι πρόθυμοι πολιτικοί ακολούθησαν ασμένως. Αποτέλεσμα η παραχώρηση των πρωτείων στις χρηματοπιστωτικές αγορές και η πολιτικοκοινωνική ισοπέδωση της Ευρώπης.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ψέλλισε στην ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο «την ανάγκη μιας κοινωνικότερης Ευρώπης, που η οικονομία της να μη θυμίζει «Αγρια Δύση»»! Μπα! Η Σύνοδος Κορυφής της Μπρατισλάβας ανακοίνωσε ότι θα εργαστεί ώστε σε έξι μήνες (!) η Ευρώπη να γίνει πιο «ελκυστική»! Μπα! (Μπότοξ θα της κάνουν;). Κοτζάμ πολιτικοί αγνοούν πώς φτάσαμε εδώ;

Η Αριστερά, από την άλλη, διαβρωμένη από την καταναλωτική κοινωνία, χάθηκε μεταξύ ατομισμού και σύγχυσης. Εχασε τον εαυτό της και κατάντησε άμορφη, παθητική, πνιγμένη στις αντιφάσεις της. Δεν κατάλαβε τη ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη και την επιρροή της στην παγκόσμια οικονομία. Ονειρο των εργαζομένων ήταν να γίνουν αστοί, κάποιοι το κατάφεραν και τώρα δεν μπορούν να το κρατήσουν. Η αστική τάξη συρρικνώνεται στο σύνολό της. Χωρίς αστική τάξη, όμως, δημοκρατία δεν υπάρχει! Απλοϊκό; Είναι όμως έτσι.

Ο τόπος κι η δημοκρατία έχουν ανάγκη από μια ευρεία προοδευτική παράταξη. Ανεξαρτήτως ονόματος και παράδοσης. Μια προοδευτική παράταξη της εποχής μας που «διαφέρει», που έχει θεμέλιο τον ανθρωπισμό, που έχει όραμα και κινείται με αλήθειες, που έχει ρεαλιστικές προτάσεις και αποτελεί εναλλακτική λύση στα διαφαινόμενα αδιέξοδα, που πιστεύει στην Ενωμένη Ευρώπη και δουλεύει γι’ αυτήν. Μια προοδευτική παράταξη που εμπνέει με λόγο, σοβαρότητα και ήθος. Με ανοιχτά μυαλά και νέους μπροστά.

Μια τέτοια πρόταση – ανάσα λείπει απελπιστικά. Την αναμένουν πολλοί. Το νέο δίπολο μπορεί να σημάνει και το κλείσιμο των οριζόντων.

Ακούει κανείς;

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα