Την περασμένη Τετάρτη υπήρξε μια πολύ σοβαρή εξέλιξη στον χώρο των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Κάτι που η «Νιου Γιορκ Τάιμς» χαρακτήρισε «μετακίνηση της αμερικανικής εφημερίδας από τον θάλαμο της Εντατικής στη Μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής, καθ’ οδόν προς το Μεγάλο Επέκεινα». Η Ενωση Εφημερίδων της Αμερικής (Newspaper Association of America), η οποία εκπροσωπεί από το 1887 τα συμφέροντα των εκδοτών των μεγάλων αμερικανικών εφημερίδων, αφαίρεσε από τον τίτλο της εκείνη ακριβώς τη λέξη που προσδιόριζε μέχρι σήμερα τον χαρακτήρα της. Στο εξής θα ονομάζεται Συμμαχία Ειδησεογραφικών Μέσων (News Media Alliance). Οπως εξήγησε ο πρόεδρός της, η λέξη «εφημερίδα» είναι πια πολύ περιοριστική. Οπως και η λέξη «αναγνώστης». Το μέλλον αυτής της βιομηχανίας, είπε ο Ντέιβιντ Τσάβερν, είναι πολύ ευρύτερο.

Τα προβλήματα του αμερικανικού Τύπου είναι λίγο – πολύ γνωστά. Και αφορούν, σε διάφορες παραλλαγές, όλο τον δυτικό κόσμο. Οι κυκλοφορίες πέφτουν. Τα έσοδα από τις διαφημίσεις, επίσης. Το χαρτί πεθαίνει. Οχι όμως και η δίψα των πολιτών για πληροφόρηση. Η τάση για τροφοδότηση της κοινής γνώμης με εύπεπτο υλικό επεκτείνεται εις βάρος της σοβαρής και ερευνητικής δημοσιογραφίας. Στα συμφέροντα των μεγιστάνων προστίθεται ο κυνισμός της νέας γενιάς διευθυντών. Αλλά πολλοί σοβαροί δημοσιογράφοι αντιστέκονται.

Ενας ανάλογος προβληματισμός, εμπλουτισμένος με τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης, θα περίμενε κανείς να υπάρχει και στην Ελλάδα. Η ανεργία στον κλάδο είναι τεράστια, οι εφημερίδες αγωνίζονται να επιβιώσουν, το πρώτο σε θεαματικότητα κανάλι ψυχορραγεί, ενώ την ίδια στιγμή η «κλοπή» επώνυμων κειμένων από ιστοσελίδες είναι ανεξέλεγκτη. Και πώς αντιδράμε; Αρκεί να δούμε πώς κύλησε αυτή η εβδομάδα. Τα γαργαλιστικά δημοσιεύματα για τις συνθήκες εγκλεισμού των επίδοξων καναλαρχών έδωσαν τη θέση τους στο σοκ για τα εκατομμύρια που έπεσαν στο τραπέζι και τους εκατοντάδες δημοσιογράφους που θα μείνουν άνεργοι επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε και διέταξε πως οι άδειες θα είναι τέσσερις. Ο κ. Καμμένος δεν χάνει την ευκαιρία να καταγγείλει έναν από τους υπερθεματιστές και αποκαλύπτει ότι απασχολεί 80 φαντάρους για να παρακολουθούν τι γράφεται στα σόσιαλ μίντια. Ο κ. Κατρούγκαλος θέλει να επιδοτήσει τους καναλάρχες που προσλαμβάνουν απολυμένους. Ο κ. Παππάς κατηγορεί τον αρχηγό της ΝΔ ότι βγάζει σπυριά όταν οι επιχειρηματίες πληρώνουν. Η Νέα Δημοκρατία διατυπώνει όλες τις δυνατές προτάσεις και τις αντίθετές τους. Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι καναλάρχες συναντώνται μυστικά ή λιγότερο μυστικά σε αναζήτηση λύσης.

Από αυτό το θέατρο σύγχρονης τραγωδίας δεν θα μπορούσε να λείπει η ΕΣΗΕΑ, που έκανε το μόνο πράγμα που ξέρει να κάνει: προκήρυξε σήμερα απεργία σε όλα τα κανάλια, για να τιμωρήσει τον Πρωθυπουργό που δεν είναι τελικά τόσο καλός όσο νόμιζαν οι συνδικαλιστές μας. Μετά τα απαξιωμένα, τα χρεοκοπημένα, τα υποδουλωμένα ή τα ελεγχόμενα κανάλια, έρχονται τα κλειστά κανάλια. Η εξουσία έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. Οταν δεν επιβάλλει εκείνη το μαύρο, το επιβάλλουμε μόνοι μας. Και επιχαίρουμε γιατί, πέφτοντας από τον ουρανοξύστη, είμαστε ακόμη ζωντανοί.