Οι μετακομίσεις έχουν ένα καλό κι ένα κακό. Το καλό είναι ότι σου φτιάχνουν τη διάθεση. Μπαίνοντας στον νέο χώρο είναι σαν να βάζεις πόδι στο μέλλον. Το κακό είναι ότι πολύ γρήγορα η ρουτίνα καταπίνει αυτήν την ψευδαίσθηση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει κλείσει μήνα στην Πειραιώς. Το γραφείο του ακόμη θα του φαίνεται νέο. Οι φρεσκοβαμμένοι τοίχοι του κτιρίου στο Μοσχάτο είναι άλλωστε και το μόνο νέο στην κομματική ζωή της ΝΔ.

Τι άλλο έχει αλλάξει πέρα από τον διάκοσμο; Οι προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει η ηγεσία της ΝΔ για αλλαγές στα πρόσωπα της πρώτης γραμμής προσέκρουσαν στην ανάγκη να μην προκληθεί εσωκομματική αναστάτωση. Εσωκομματική γαλήνη σε ένα κόμμα όπως η ΝΔ σημαίνει βέβαια γαλήνη δια-οικογενειακή και ενδο-οικογενειακή. Διατήρηση των ισορροπιών μεταξύ αλλά και εντός των οικογενειών.

Ούτε το αίτημα για εκλογές θα μπορούσε να αλλάξει. Μπορεί, υπόρρητα, να έχει αλλάξει η εκτίμηση για το πόσο θα αντέξει η κυβέρνηση, αλλά από την ώρα που διατυπώθηκε, το αίτημα δεν μπορεί να ανακληθεί.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τακτική που κερδίζει δεν αλλάζει. Η ΝΔ διυλίζει τις δημοσκοπήσεις και βλέπει ότι προηγείται σταθερά. Ο Μητσοτάκης απολαμβάνει αποδοχής ή τουλάχιστον ανοχής από όλες τις εσωκομματικές πτέρυγες –όλες, αν εξαιρέσει κανείς τους εξωκοινοβουλευτικούς του νεοκαραμανλισμού. Ο ιός του ΕΝΦΙΑ, λένε, θα κάνει τη δουλειά του, εξαϋλώνοντας τα τελευταία ερείσματα του Τσίπρα. Τι λόγο έχει ο πρόεδρος της ΝΔ να ρισκάρει;

Τι λόγο έχει ας πούμε να σπαταλήσει πολιτικό κεφάλαιο για τις τηλεοπτικές άδειες; Γιατί να κινδυνεύσει να δώσει την εντύπωση ότι υπερασπίζεται τα παλαιά media, όταν το εκκολαπτόμενο μιντιακό περιβάλλον μπορεί και να τον βολεύει περισσότερο; Γιατί να πάρει θέση για το θέμα της ΕΛΣΤΑΤ; Γιατί να μην αγνοήσει και την ίδια την υπόθεση και τον τρόπο με τον οποίο μεθοδεύτηκε η αναζωπύρωσή της για να φυτευτεί στη ΝΔ εσωκομματικό πρόβλημα;

Ο Μητσοτάκης έχει παρομοιάσει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με «παγόβουνο». Οι επιδόσεις της στην οικονομία υποτίθεται ότι είναι η κορυφή. Κάτω από την επιφάνεια κρύβεται η προσπάθεια άλωσης του κράτους και των θεσμών.

Παρά τη διάγνωση, η ΝΔ δεν πλησιάζει τον μεγάλο όγκο του παγόβουνου. Ασχολείται μόνο με την κορυφή, αφήνοντας την κυβέρνηση να αλωνίζει υποβρυχίως. Πρόκειται για μια επιλογή που δείχνει να βασίζεται στην πεποίθηση ότι η επικράτηση της ΝΔ θα έρθει νομοτελειακά από τη δυσαρέσκεια που προκαλούν οι φόροι του τσιπρικού Μνημονίου. Μέχρι τότε, το πρώτο που πρέπει να κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση είναι να αποφύγει το λάθος. Να αποφύγει πεδία αβέβαιης δημοσκοπικής απόδοσης –όπως η Δικαιοσύνη ή τα ΜΜΕ.

Μη λάθος, μη απώλεια και αυτοσυντήρηση. Το ματς είναι στο πρώτο ημίχρονο και η ΝΔ κάνει από τώρα καθυστερήσεις.

Τελευταία Νέα