Τα γεγονότα στη Μονή Πετράκη δεν επιταχύνουν τον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας. Αντίθετα, ενισχύουν την περαιτέρω σύζευξή τους. Δεν ξέρω τι είχαν στον νου τους οι μηδενιστές που κήρυξαν τον πόλεμο στην Ορθοδοξία, αλλά ας προσμετρήσουν τα παραπάνω στο ταμείο τους.

Ακόμη και η πιο τυφλή πράξη παίρνει πολιτικά χαρακτηριστικά σήμερα. Ζητούμενο είναι όμως πάντα να δεις τους παίκτες και την τοποθέτησή τους στον στίβο.

Η κυβέρνηση έπαιξε αμέσως μετά τις μολότοφ την κασέτα «νόμος και τάξη». Σημείωση με νόημα: δεν περιορίστηκαν σε ανακοίνωση μόνο ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια οι ΑΝΕΛ (που ελέγχουν προνομιακά τη συγκεκριμένη περιοχή του εκλογικού ακροατηρίου). Ανακοίνωση καταδίκης της πράξης εξέδωσε και ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ. Μαξίμου και Κουμουνδούρου έμοιαζαν να είχαν ανάγκη μια απενοχοποιημένη συστημική σύμπλευση.

Σε ένα τερέν που το καλύπτει ή θέλει να το καλύπτει η κυβέρνηση σε νόμο και τάξη, απομένει η ΝΔ που μίλησε για ειδική σχέση ΣΥΡΙΖΑ – αντιεξουσιαστών. «Εστω και τώρα, ας βάλει τέλος στην ιδιόμορφη αυτή ιδεολογική κομματική κάλυψη που δίνει στους αντιεξουσιαστές» είπε διά Κουμουτσάκου.

Ας μη γελιόμαστε: καμία κάλυψη δεν παρέχει κανένας ΣΥΡΙΖΑ σε καμία τέτοια πράξη. Ούτε καν το πολιτικό περιβάλλον που θα ενθάρρυνε αντιθεολογικό ρεύμα ενισχύει. Αυτό ίσως επιτείνεται στη Δύση ερήμην των πολιτικών μας, αλλά είναι άλλη κουβέντα.

Από τη μία, εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πολύ προσεκτικά στα εκκλησιαστικά. Θυμίζω την πρόταση για τη συνταγματική αναθεώρηση που είναι σαφής: «Ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους με διατήρηση όμως για ιστορικούς και πρακτικούς λόγους της αναγνώρισης της Ορθοδοξίας ως κρατούσας θρησκείας».

Από την άλλη, η πρόσφατη ψήφιση για λειτουργία τεμένους είναι εκσυγχρονιστική τομή αλλά και ταυτόχρονα φιλοθρησκευτική στη βάση της.

Μα και η Εκκλησία της Ελλάδος είναι ανοιχτή. Μη γελιόμαστε. Αν εξαιρέσουμε την πτέρυγα ακροδεξιών ιεραρχών, η κύρια γραμμή της δεν έχει σχέση με θεοκρατίες. Ακόμη και το ίδιο κήρυγμα δεν τηρείται από ενορία σε ενορία.

Κάτι ακόμη: η μετά τον Χριστόδουλο εποχή έχει ενισχύσει σύγχρονα ριφλέκτ σε ανώτατο και κατώτατο κλήρο.

Η εκκλησία επί Ιερωνύμου κάνει συσσίτια για τους φτωχούς. Συχνά ο απλός κλήρος μπαίνει μπροστά. Ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου στον Κολωνό είναι ένα παράδειγμα.

Μα και ο Ιερώνυμος όχι τυχαία τον Ιούλιο τα έβαλε με το ευρωιερατείο. «Η Ευρώπη της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και του χριστιανικού πνεύματος μεταβλήθηκε στην Ευρώπη της εκμετάλλευσης και των τοκογλύφων του εμπορίου» δήλωσε στην Πανθρακική Ιερατική Σύναξη και συμπλήρωσε ότι «όσο η Ευρώπη απομακρύνεται από το χριστιανικό της πνεύμα οι λαοί της δεν θα έχουν μέλλον. Για αυτό και δημιουργούνται τα φαινόμενα του ευρωσκεπτικισμού».

Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται, έγραφε ο Ντοστογέφσκι. Με Θεό όλα οριοθετούνται, θα προσέθετε ο προσεκτικός πολιτικός αναλυτής.