Η συζήτηση για την ανέγερση του τεμένους στην Αθήνα έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια, κυρίως από το 2000 και μετά, έχουμε μια αυξημένη παρουσία μουσουλμάνων στη χώρα μας. Κυρίως Πακιστανών. Μόνο στην Αττική ο αριθμός τους ξεπερνά τις διακόσιες χιλιάδες.

Η πραγματικότητα αυτή έφερε την ελληνική Πολιτεία αντιμέτωπη με ζητήματα δικαιωμάτων και ασφάλειας. Η άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων οδήγησε στη λειτουργία εκατοντάδων παράνομων και ανεξέλεγκτων τζαμιών σε όλη την Αττική. Με την Πολιτεία να μην έχει τον έλεγχο της διαδικασίας. Ποιοι κατηχούν, αν, και ποιοι στρατολογούν και για ποιο σκοπό. Αυτό δημιούργησε ένα σοβαρό ζήτημα δημόσιας τάξης και εθνικής ασφάλειας. Με εγκύκλιο που εκδώσαμε το 2014 από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, βάλαμε πολύ αυστηρούς όρους αδειοδότησης αυτών των χώρων. Δίνοντας τη δυνατότητα του ελέγχου στην Πολιτεία.

Η συνολική πολιτική της κυβέρνησής μας στα θέματα αυτά, άλλωστε, κινήθηκε σε δύο άξονες. Στην προάσπιση της ελεύθερης άσκησης των δικαιωμάτων και, ταυτόχρονα, τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης και της εθνικής ασφάλειας.

Από την εγκύκλιο για την αδειοδότηση που εκδώσαμε, υπογραμμίζω το νομοθέτημα για την επιλογή των ιεροδιδασκάλων στη Θράκη υπό την εποπτεία των ελληνικών Αρχών, αλλά και τον νόμο για την απόδοση νομικής προσωπικότητας στις θρησκευτικές κοινότητες στην Ελλάδα. Και θα ήταν παράλειψή μου να μην εξάρω τον καθοριστικό ρόλο του γ.γ. Θρησκευμάτων Γιώργου Καλαντζή. Που, λόγω ικανοτήτων, γνώσεων, και ήθους διατηρήθηκε στη θέση του από διαδοχικές κυβερνήσεις. Ευτυχώς, και από τη σημερινή.

Η ανέγερση του τεμένους, τώρα, διασφαλίζει δυο πράγματα. Πρώτον, την ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων των μουσουλμάνων που βρίσκονται στην επικράτειά μας. Με τρόπο που συνάδει με το άρθρο 13 του Συντάγματος. Οπως, άλλωστε, απεφάνθη και το ΣτΕ, απορρίπτοντας κάθε αίτηση ακύρωσης. Δεύτερον, δίνει τη δυνατότητα στην Πολιτεία να διασφαλίσει ότι η άσκηση αυτών των δικαιωμάτων γίνεται εντός του νομικού πλαισίου του κράτους και όχι εις βάρος των δικαιωμάτων του κοινωνικού συνόλου.

Ο νόμος, που ψηφίστηκε το 2006, προβλέπει ότι θα κατασκευαστεί από το ελληνικό κράτος και θα διοικείται από διοικητικό συμβούλιο, η πλειοψηφία του οποίου θα αποτελείται από εκπροσώπους της Πολιτείας. Η Πολιτεία θα πρέπει να έχει τον απόλυτο έλεγχο της χρηματοδότησης και των ιμάμηδων στο τέμενος. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα τζαμιά πέρασαν στον έλεγχο φανατικών ιμάμηδων χρηματοδοτούμενων από ξένες χώρες και ξένα κέντρα. Με αποτέλεσμα να γίνουν χώροι στρατολόγησης τρομοκρατών. Με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.

Αυτά τα ζητήματα πρέπει να διασφαλιστούν με σιδηρά πυγμή. Κι εδώ δεν υπάρχει χώρος για τη χαλαρότητα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση σε θέματα δημόσιας τάξης και εθνικής ασφάλειας.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα