Αναζήτηση
Το στοίχημα της παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων στη Fraport είναι μεγάλο και προκλητικό, το εγχείρημα είναι από τη φύση του περίπλοκο. Θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις αεροπορικές τουριστικές ροές τα επόμενα χρόνια και εξαρτάται –κρίσιμα όμως –από την ελληνική ιδιορρυθμία και την παθογένεια της Δημόσιας Διοίκησης.
Μέσα στο διαδαλώδες αυτό περιβάλλον, υπάρχουν δέκα σημεία αιχμής που πρέπει κατά προτεραιότητα να προσεχθούν ιδιαίτερα και σε άμεσο χρόνο, τόσο από τη Fraport όσο και από την κυβέρνηση, μέχρι να αναπτυχθεί πλήρως ο συνολικός επιχειρησιακός σχεδιασμός:
1. Η αποκατάσταση εργασιακής ειρήνης με το προσωπικό της ΥΠΑ. Το προσωπικό των αεροδρομίων, που είναι ακόμη ανήσυχο, πρέπει να γίνει αποδέκτης των αναπτυξιακών προθέσεων της εταιρείας και της σταθερής βούλησης της κυβέρνησης για το project χωρίς αμφιταλαντεύσεις.
2. Η δημιουργία αεροπορικών Αρχών στα αεροδρόμια. Πρέπει να συγκροτηθούν γρήγορα οι νέες κρατικές αερολιμενικές Αρχές του κάθε αεροδρομίου, κατά το πρότυπο του Ελ. Βενιζέλος.
3. Η μέγιστη αξιοποίηση του τεχνικού δυναμικού και του προσωπικού συντήρησης. Το τεχνικό προσωπικό και ειδικά αυτό των κλάδων συντήρησης (ηλεκτρολόγοι, τεχνικοί κ.λπ.) διαθέτει εμπειρία πολύτιμη και σχεδόν αναντικατάστατη.
4. Η συνεχής επαφή και η ενημέρωση των υπηρεσιών της ΥΠΑ απο πλευράς Fraport θα προσφέρουν ομαλή μετάβαση και θα δημιουργήσουν κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
5. Η ΥΠΑ πρέπει να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά άμεσα, με ένα νέο οργανόγραμμα ευέλικτο και αποτελεσματικό, σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης, εκσυγχρονίζοντας τόσο τη ρυθμιστική της δομή όσο και τη διαχείριση των υπόλοιπων αεροδρομίων που δεν παραχωρήθηκαν. Οι υπηρεσίες εναέριας κυκλοφορίας οφείλουν να λειτουργήσουν αυτόνομα κατά το πρότυπο των ευρωπαϊκών χωρών. Ολα αυτά προϋποθέτουν άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Μεταφορών.
6. Η αναβάθμιση των αεροσταθμών και του περιβάλλοντος χώρου. Το πρώτο bottleneck των αεροδρομίων είναι οι αεροσταθμοί. Πρέπει να αναβαθμιστούν σε δύο φάσεις, μία πρώτη βραχυπρόθεσμη και μία δεύτερη μακροπρόθεσμη που θα είναι και η οριστική. Οι σημερινές συνθήκες είναι ασφυκτικές και δημιουργούν συμφόρηση και πολύ χαμηλή εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού.
7. Η εντατικοποίηση και αξιοποίηση των εμπορικών εκμεταλλεύσεων. Παράλληλα με την πρώτη φάση αναβάθμισης των αεροσταθμών, να προωθηθεί η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εμπορικών εκμεταλλεύσεων που θα προσφέρουν υψηλότερο επίπεδο εξυπηρέτησης, επιχειρηματικές ευκαιρίες, καθώς και τόνωση των τοπικών οικονομιών.
8. Η αναβάθμιση των κυκλοφοριακών συνδέσεων. Ολες οι κυκλοφοριακές συνδέσεις των αεροδρομίων, τα πάρκινγκ, οι οδικές προσπελάσεις και οι εξυπηρετήσεις είναι σχεδιαστικά και λειτουργικά ξεπερασμένα.
9. Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να αισθανθούν τη φιλικότητα του νέου διαχειριστή και να πειστούν για τη συμβολή του στην τοπική οικονομία.
10. Η επέκταση των χώρων στάθμευσης αεροσκαφών. Το δεύτερο bottleneck των αεροδρομίων είναι οι χώροι στάθμευσης αεροσκαφών που είναι υποδιαστασιολογημένοι από τη γενικότερη καθυστέρηση των σχετικών έργων την τελευταία δεκαετία.
Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης είναι πολιτικός μηχανικός – συγκοινωνιολόγος, πρώην διοικητής ΥΠΑ
